geschiedenis

176 Beknopte Letterkundige GefchiedenisXVII.E E U Wreetsdreeks uit den Bijbel gehaald zijn,of die, van elders genomen, de zaak baaralijklijk,op eene andere manier, voldinjen.Indien men den Mennonieten degeoorloofdheid van den Kinderdoop uiti len Bijbel bewijzen wil , zal men dit 't>est kunnen doen met hun aantetoonen,10e de Doop onder de nieuwe Godsliensfinrichtingde plaats vervangt vanie befnijdems, die onder de oude Godslienstïnrichtingaan de kinderen bediendverd. En dit is mislchien ook het eeni-;e bewijs, 't welk als een Bijbelsch be«vijs tegen de Mennonieten met vrucht geiruiktkan worden. Dan het allerbestelewijs, 't welk ons tegen de Mennoniecnhet verfehil kan doen beflisfen , isat, 't welk uit de gefchiedenis der oud-:e Kristenen , die hunne jonge kinderenedoopt hebben , afgeleid wordt. Enit, helaas! vindt men bij veele Sijdemachrijvers geheel onaangeroerd, en bij anerenflechts ter loops behandeld ( • ).Dee-il(*) Dat de doop van de vroegfte tijden af ine Kristlijke Kerk aan de kinderen bediend is,lijkt genoegzaam uit de gefchiedenisfe. IRE-.EUS, onder anderen. ftelde,'dat K R I S T U Sa Hen zaligde, die wedergebaoren werden, jongtk inders (infantes')', jongskens (parvnlos') , jon.ê ens (pueri) , jongelingen \ iuvenes ) , bejaarde,x '.enfehen (_fcuiorcs). En wedergebooren wordenl etekent in den ftijl der Kerkvaderen gedooptV •orden. De Doop werd de wedergeboorte geoemd, volgens TITIIIIJJ. daar de Doop bet badIIi er wedergeboorte geheeten wordt. T E R T U Li IAAN ijverde wel zeer tegen den Kinderdoop;