geschiedenis

4 Beknopte Letterkundige GefchiedenisXVI f. voorftandefs van een lijdlijk Kristendom,EEUWocn beweerden uit dien hoofde, dat allepoogingen, om zich, door afgetrokkenvoorftellcn, en diepzinnige befpiege»lingen , fteeds onderfcheiden denkbeeldenvan de waarheid te vormen, overbodigniet alleen, maar zelfs nadeelig waa»ren (*)• Hunnen oorfprong is uit deoudheid onmooglijk, altoos voor ons onfnoogliik,op te delven (f). Men vindtreeds fpoor&n van hunne leer bij de oudeBramannen, die de Indiaanen leerden,dat de diepüe ongevoeligheid van denGeest, de rust van alle dcszelfs vermoogens,en de geftadige opfchorting van deWerking der zmtuigen het geluk van denmensch voltooiden, en hem gelijkmaaktenaan den God FOE (§). Zo veelechter weeten wij, dat de Platonifchewijsgeerte, onder de Kristenen ingevoerdzijnde, den gfondfrag der Mijstieke Godgeleerdheidin de Kristen Kerk gelegdheeft. PLATO leerde, dat het keventan alle wijze mannen ecne geduurigepooging moest zijn, om wel te iterven,of 't gene 'c zelfde was, den onfterfiijkengeest "van het ligchaam los te maaken.Def*) Verg. Tiet I. D. van dit werk, H. 61.(+) Iemand, over de oudkeid der Mijfliekerfj}£ts 'begeerende te lee&en , zal zijnen weeilustkunnen voldoen met bet fchoon gefchreevenwerk van Z I M M E R M A N , getijteld , de Ren-Xtamhcii.%) Zie IOÜSTA», Gefchiedenis van alléVolkan , VIII. */. 360.