geschiedenis

der Systematifche Godgeleerdheid. 45eens te AMSTERDAM in onderhandeling XVII.geweest met BURMAN en HEIJDANUS,en had toen van de wijsgeerte , maarvoornaamlijk van de Kartefiaanfche wijsgeerte,de grootfle walg gekreegen. Godhad haar duidlijk doen zien, dat de Kartefiaanfchewijsgeerte de fhoodfle en vervloektüeketterij waare, die op eene volflaagenAtheïsterij uitkwam ( * ). Zijfchreef ook tegen de Kartefiaanen eenwerk, getijteld, La Sainte Vijiere, ofde Heilige Verrekijker Aan de mensch»lijke reden eenig gezag toe te fchrijyen,en na haare uitfpraaken te luisteren, waseene Godöntëerentle misdaad van den erg-•flen aart. Zij fchreef met eene vluggepen, in vier önderfcheiden taaien, in hetFransch, Nederduitsch, Latijn en Hoogduitsch ( + )> doch, gelijk alle bedorvenMijstieken, meest over donkere zaaken,daar niemand bij kan , en in bewoordingen,die dikmaals de geleerdfte denkersniet vatten kunnen. 't Gene zij gefchreevenheeft , is grootendeeis ge*fchept uit de fchriften van T A U L E R ,suso, BOHME, en A. CRUCE: 't overigezijn wanfmaaklijke voortbrengfelsvan haar eigen verwilderd harsfengeltel.AlleEEUW.(•") Men leeze den twaalfden brief in heteerfte deel van haar werk , Het graf van develfche Godgeleerdheid, en men vergelijke weis-«ASM. H. E II p. 891.(f) Vide WALCHII Bibl. Th. Set. II. p. 56.jZij was dus voorzeker eene favante dame.