geschiedenis

ica Beknopte Letterkundige GefchiedenisXVII. Dan voor het overige liepen zij in hunneverklaaringen van de leer nopens denE EU W.Zoen en den Heiligen Geest, geheel uiteikanderen : 't gene de één omhelsde,werd weder door den anderen verworpen.Zij werden van elkandtren önderfcheidendoor de Sektenaamen van Farnovicanen9Bttdneaancn, enz. (*). 'tGrootfte gedeeltefchijnt Ariaanschgezind geweest te zijn.LELIUS SOCINUS, die doorgaans als hethoofd van deeze lieden aangemerkt wordt,weet men eigenlijk niet, hoe gedacht heeft.Deeze man bragt verfcheiden jaaren doormet onderzoeken * twijfelen, en redetwisten. en ftieif nog jong zijnde, mooglijk inonzekerheid, altoos zonder openlijk eeneifandvastc belijdenis van zijne gevoelensafgelegd te hebben , in de gemeenfehapder Hervormde Kerk te ZURICH (t)-«Hij(*) Over den oorfprong deezer Sektenaameniie nun MOSHEI M K. G. VII. bl. 375 en 478.(f) ln RAM BA cHS gefchrift Pellis ovina So'I •in. detr: pag. '.6 vind ik uit H O T T I N G E R SVifi: teel- N. T. pag. 422. aangehaald ten gelegdevan L E L i Vs SOCINUS, waaruit men kan;ien , hoe huiverig hij zelis in 't begin geweesti s, om de woorden drieëenheid. perzoon, enz.i chter de bonk te werpen. Ego, zegt hij, Trii'iiatis , perfonarum , vizo^atrieng, confulflanlialilais, et alias fimiies voces agnofco non recens ex-Lii ogitatas , fed a mille trecentis annis , inde us.ue a iempóribus j u s T I N I M A R T IJ R I S inéoto fere Chrijliano orbe fuisfe ufitatas , & quiemmaximis graz'ijfimi que de eau fis. Verum ta-te»ten libire dieam quod feiitio , ego modis omnibusrobarem , fi adhuc verbis CHRISTI, Apoflolorumf | ' Euangclijlaïtim chïifiiana, apofiolica cC euan.ge.