geschiedenis

der Syflematifche Godgeleerdheid. 291dit toch zoude men veel werks hebben XVTt.te bewijzen. Ja er zijn er gjweesc, die EEUW.het geheele genootfehap der Remonflrantenvan Sociniaanerij betiigden, zo alsrde omgekantelde Remonftrant BODI»CHER , in zijn Socinianoremonftr antismus,en PELT, in zijne Harmonia Remonftrantium & Socinianorum. Vuilaartigis gewis deeze laster. Wij moeten deRemonflranten beöordeelen niet uit deSchriften van deezen of genen individu•celen perzoon, die den naam van Remon-(Irant wilde voeren, maar een Sociniaanin zijn hart was, zo als onder anderenVORSTIÜS geweest is, gelijk wij hiervoor gezien hebben, maar uit hunne gemeenfcbaplijkebeliidenisfe-, en uit hunnebezondere Schriften , met eikanderenvergeleeken, en wanneer wij die kezendeF O R C K E N B E K K en oMPHAtius met bunnenaanhang wendden op eene listige wi|/.e hunnepoogingen aan, om hem in het net te krijgen, entot hunne partij over te haaien. Dan dat zijdaarin niet geflaagd zijn, blijkt onder anderenuit ziinen brief aan zijne Excellentie van den 4van Zomermaand 1630 , waarin hij volgens 'cgene ik daar van in Latijn aangehaald vind inde Voorrede voor het Specimen ControverfiarumijUer R.emon(lrantes & Socinum dus zich uitlaat.Quad ad me attmet; diclaro bic coram Deo om»iiipotente & te viro Nobilifime ficut Remoriftran-Pes ante me fuis verbis tejlati funt, 6? a Profes*fpribu: (Leydenfivus) id fuit acceptum , nempêJESUM C H R I S T U M effe natura verum aeter-, numque Deum — Wat tpiscopius ea CDU*CEtLEos aangaat, deezen zullen wij in 't- vervolgnader leeren kennen.T %