februari 2013 nummer 1

Afb. 7: Bloemen met witte keel en roze keel
Afb. 8: Indrukwekkende keien
naar de top kwam ik behalve dasylirions
geen succulenten tegen, zelfs geen opuntia’s,
agaven of yucca’s. Deze domper
werd gelukkig goedgemaakt door de aangeplante
succulenten in de bloembakken
bij de camping en de aangelegde perken
rondom het bezoekerscentrum. Vooral bij
de camping waren een paar schitterende
groepen Echinocereus coccineus ssp. rosei
84
aangeplant. In deze ‘botanische tuin’
stonden, verdeeld over twee gemetselde
bloembakken, drie zeer grote
groepen volop in bloei (afb.4).
E. coccineus ssp. rosei komt
in New Mexico op verschillende
plaatsen voor. Bekend zijn vooral
de populaties in centraal New
Mexico bij de Organ Mountains,
bij Alamogordo, bij La Luz, bij
Orogrande (Jarilla Mountains) en bij
Oliver Lee Memorial State Park. Al
die groeiplaatsen liggen tussen de
130 en 200 km ten oosten van het
City of Rocks State Park. Daar deze
planten niet direct rondom het park
in de natuur te vinden waren, vermoed
ik dat ze geïmporteerd zijn
vanuit een van de eerder genoemde
groeiplaatsen. De bloemkleur van
‘rosei’ is roze of rood tot oranjerood
(afb. 5), maar de bloemen hebben
soms ook een gele of witte keel. De
kleur van de bloemkeel lijkt vrij variabel
te zijn. Bloemen met witte keel
en een roze keel komen kennelijk
aan dezelfde groep voor.
Bij ‘rosei’ komt, net als bij de andere
soorten van de coccineusgroep,
eenslachtigherid voor. Dat
wil zeggen dat er zowel mannelijke
bloemen (met goed ontwikkelde
meeldraden en slecht ontwikkelde
stamper) als vrouwelijke bloemen
(met goed ontwikkelde stampers en
slecht ontwikkelde meeldraden) kunnen
voorkomen (zie toelichting onderaan).
De meeste bloemen zijn
echter tweeslachtig (zowel goed ontwikkelde
stamper als goed ontwikkelde
meeldraden). Op afb. 6 is een
duidelijk vrouwelijke bloem met witte
keel te zien. Op afb. 7 zijn bloemen
te zien met roze keel en witte keel.
Bestuiving van deze drie groepen
is dus geen enkel probleem mits er
maar bestuivers aanwezig zijn.
De teleurstelling over het ontbreken
van succulenten op de tafelberg
werd gelukkig ruimschoots
©Succulenta jaargang 92 (2) 2013