februari 2013 nummer 1

Voor het voetlicht
Bertus Spee
Agave titanota
Deze decoratieve agave komt in vele vormen
voor in de Tehuacan-vallei in Oaxaca, Mexico.
De kleur van de bladeren varieert daar van
groen tot blauwgrijs. In cultuur komen we meestal
compact groeiende en zwaargetande planten
tegen, die uitgeselecteerd zijn door de kwekers.
Deze planten spruiten regelmatig en kunnen zodoende
prima gestekt worden. Zaden worden echter
zelden aangeboden.
We planten ze in een zanderig, goed doorlatend
substraat met weinig humus. Tijdens de groei geven
we met regelmatige tussenpozen flink water
en plaatsen de planten op een zonnige plaats,
eventueel buiten. Tijdens de winterrust plaatsen
we ze wat warmer, boven de 15 0 C en kunnen we
ze op zonnige dagen wat nevelen. Vaak verdrogen
de onderste, oude bladeren in de winter; deze
kunnen in het voorjaar vrij gemakkelijk verwijderd
worden.
Pachycereus marginatus
Ook nog bekend als Marginatocereus. In het
moederland Mexico bezetten ze een heel groot
verspreidingsgebied en ze kunnen hier enorme
bestanden vormen. Ze worden tot wel 5 meter
hoog en spruiten flink op oudere leeftijd. In
veel dorpjes in Mexico worden stammen van deze
planten aangeplant als omheining en dit wordt
echt een ondoordringbare barrière. Het is ook een
prachtig gezicht als deze planten allemaal tegelijk
in bloei staan.
In cultuur zijn het gemakkelijke planten die weinig
eisen stellen. Vermeerderen kan door zaaien
en stekken. Een mineraalrijk substraat en regelmatig
flink water geven zal ze goed doen groeien.
Ze worden tegenwoordig ook wel als entstam
gebruikt.
Bloeien doen ze pas op latere leeftijd, als ze
ruim 3 meter hoog zijn. In oudere boeken komen
we vaak de naam parelbandcactus tegen,
een passende naam voor deze prachtig bloeiende
planten.
‘s Winters houden we ze droog en bij voorkeur
boven de 12 0 C. Bij lagere temperatuur zijn ze
nogal gevoelig voor koudevlekken.
56
©Succulenta jaargang 92 (2) 2013