Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
onder zeer verschillende omstandigheden<br />
leven en in de winter aan koude nevels<br />
en sneeuw blootstaan, willen ze in<br />
de cultuur nogal eens lastig zijn. Soms<br />
worden delen van de plant geelachtig<br />
bruin. De plant op het Verkade-plaatje<br />
bij dit artikel lijkt daar ook aan te lijden.<br />
Meestal is dat een voorbode van een totale<br />
teloorgang. Voor de cultuur wordt<br />
goed gedraineerde, neutrale tot lichtzure<br />
grond aanbevolen. De gewoonte van de<br />
plant om de schedel schuin naar de zon<br />
te richten dient gerespecteerd te worden.<br />
Niet draaien dus. In de zomer een<br />
lichte standplaats maar geen grote hitte.<br />
Liever lichte schaduw. Vaak nevelen<br />
wordt op prijs gesteld. Dat is ook goed<br />
tegen spint want daar is de plant gevoelig<br />
voor. Bovendien voelen wortelluis en<br />
wolluis zich erg thuis op en tussen de<br />
wortels. In de winter is het gevaar voor<br />
wortelrot groot. Beslist droog houden<br />
en de temperatuur liever niet onder de<br />
10 0 C laten komen. Laat dit alles u niet<br />
afschrikken om deze plant in uw collectie<br />
op te nemen. In de boeken komen<br />
we regelmatig termen tegen als “bevallig”<br />
en “een sieraad voor elke collectie”<br />
of “het pronkstuk van menige collectie”.<br />
Een pluspunt is ook dat de bloei vroeg<br />
in het voorjaar valt. Soms volgt later in<br />
het jaar nog een tweede bloei.<br />
Hoewel de plant volgens de beschrijving<br />
kogelrond en tot 12 cm hoog en<br />
breed is, kan deze in de cultuur veel<br />
groter worden. Bommeljé spreekt van<br />
een 20-jarige plant die 25 cm hoog<br />
en 18 cm breed is maar vermoedelijk<br />
betreft het hier een geënt exemplaar.<br />
Volgens Bommeljé zijn op Harrisia jusbertii<br />
of Trichocereus (Echinopsis) spachianus<br />
geënte exemplaren nog steeds<br />
niet van wortelechte planten te onderscheiden.<br />
Vermeerderen kan door zaaien<br />
en dat gebeurt door de commerciële<br />
kwekers ook op grote schaal. De zaailingen<br />
blijven het eerste jaar klein en het<br />
is aan te bevelen om een ruime portie<br />
zaad te nemen en pas in het tweede jaar<br />
te verspenen.<br />
Literatuur<br />
Backeberg, C. (1934, 1937). Blätter für<br />
Kakteenforschung, 1934-3, 1934-7,<br />
1938-6. Eigen uitgave, Volksdorf.<br />
Backeberg, C. (1966). Das Kakteenlexikon,<br />
p. 17-53, 76. G. Fischer Verlag,<br />
Jena.<br />
Bommeljé, C. (1963). Cactussen en andere<br />
succulenten, p. 99. Thieme,<br />
Zutphen.<br />
Duursma, G.D. (1931). Cactus-Album.<br />
Pette’s Cacaofabrieken, Wormerveer.<br />
Förster, C.F. (1886). Handbuch der Cacteenkunde,<br />
band 2, p. 563. Wöller<br />
Verlag, Leipzig.<br />
Goossens, A. (1964). Op het podium:<br />
Brasilicactus haselbergii, Dodonaeus 2<br />
(3): 53.<br />
Hooker, J. (1888). Curtis’s Botanical Magazine<br />
114, tab. 7009.<br />
Rubingh, H. (1964). Zaadvorming en Clichéfonds,<br />
Succulenta 43 (10): 145.<br />
Schumann, K. (1910). Blühende Kakteen,<br />
tafel 98. Neumann Verlag, Melsungen.<br />
Schumann, K. (1899). Gesamtbeschreibung<br />
der Kakteen, p. 382. Neumann<br />
Verlag, Melsungen.<br />
Maasdijk 11<br />
6629 KD Appeltern<br />
Thd@roc.a12.nl<br />
Afb. 5: Parodia<br />
haselbergii, rechtsonder<br />
op de foto,<br />
op 475 m hoogte<br />
bij Barros Cassal in<br />
Rio Grande do Sul<br />
in het gezelschap<br />
van Sinningia macrostachya<br />
(waarschijnlijk)<br />
en<br />
Dyckia delicata<br />
(foto Wiebe<br />
Bosma)<br />
©Succulenta jaargang 92 (2) <strong>2013</strong> 55
Change language