februari 2013 nummer 1

naar geleverde prestatie, werden
door de regering ineens benoemd
tot ambtenaar en kregen dagloon.
Die verandering betekende vast achteruitgang
in productie en dat zinde
Geert niet. Hij vertrok om op uitnodiging
een nieuwe plantage Sorgvliet
van 1000 ha op te zetten. Van
een verwaarloosde koffieplantage en
dito fabriek schakelde hij de productie
weer over op citrus. De 25 jaar
oude bomen werden vervangen door
jong goed. Met goede bemesting
(N.P.K.Mg en fosfaat) werd de plantage
spoedig bekend om het lekkere
fruit.
Op de koffie-droogvloer van de
plantage begon weer een cactuscollectie
te ontstaan. Melocactussen van
de Voltzberg waren de eerste planten.
Geert’s lidmaatschap van Succulenta
vanaf 1941 (!) hield hij steeds
aan en daar kwamen ook zaden vandaan
voor uitbreiding van de collectie.
Een reis naar Curaçao leverde cereussoorten
zoals C. lanuginosus op.
Daar leerde hij dat de bloeiende zuilen
zelfsteriel zijn, want er groeiden
steeds maar vruchten zonder kiemkrachtige
zaden. Ze moeten dus onderling
bestoven worden.
Samen met de naastgelegen suikerfabriek
Mariënburg kreeg de plantage
steeds minder arbeiders en uiteindelijk
werden werkers uit Haïti aangetrokken.
Dat bleken, onder andere,
onderwijzers, die in Suriname zijn
gebleven. Toen de plantage ineens
werd verkocht, bleef Geert nog even
om voor de arbeiders houten huisjes
Van boven naar beneden:
Afb.7: Cephalium met bessen en
bloemknoppen
Afb. 8. De kast met melocactuszaden op
naam in sigarendoosjes.
Afb.9. Se-Sergio in een pose vol wanhoop
voor de geblokkeerde uitweg.
Foto’s van de schrijver
©Succulenta jaargang 92 (6) 2013 293