februari 2013 nummer 1

Mammillaria crucigera
Dit is een plant die wel van warmte
houdt. Ze komen voor in de Tehuacán
vallei, op de grens van de
Mexicaanse staten Puebla en Oaxaca.
Ze groeien eerst bolvormig en
worden later wat langgerekt waarbij
ze ook gaan spruiten. De plant
dankt zijn naam aan de kruislings
geplaatste middendoorns. De erg
kleine bloemen verschijnen in het
voorjaar.
Vermeerderen kan door zaaien
en stekken. Het zijn vrij langzame
groeiers. We planten ze in een mineraalrijk
leemachtig substraat, bij
voorkeur in een terracotta schaal en
geven tijdens de groeiperiode matig water.
’s Winters houden we ze droog bij een minimumtemperatuur van 8 0 C. Een even
zo mooie plant is M. crucigera ssp. tlalocii die in dezelfde omgeving voorkomt.
Quaqua ramosa
De opvallende naam van dit geslacht is
afkomstig uit de taal van de Hottentotten
en dus uit Zuid-Afrika. De duimdikke, vlezige
stengels groeien vrij snel en kunnen
hetzelfde jaar al bloeien. Het is dus zaak
om elk jaar te stekken als je bloemen wilt
zien; deze verschijnen dan zo rond augustus-september.
Ze zijn ook redelijk goed uit
zaad op te kweken.
We planten ze in een humusrijk substraat.
Tegenwoordig worden er ook goede resultaten
gemeld met puur bims als substraat,
met als voordeel minder kans op het rotten
van de planten aan de wortelhals.
Tijdens de winterrust houden we de planten
zo goed als droog bij een minimumtemperatuur
van 15 0 C. De planten zijn net
als alle stapelia-achtigen erg gevoelig voor
wol- en wortelluis, dus regelmatig controleren
en in het voorjaar al preventief met een
systeemgif behandelen. Neem hierbij wel
de gebruiksaanwijzingen van de fabrikant
in acht!
Diepeneestraat 4
4454 BJ Borssele
©Succulenta jaargang 92 (6) 2013 261