februari 2013 nummer 1

Afb. 2: De bloem van Ancistrocactus crassihamatus, bloemen van dichtbij
veel planten vanuit Mexico.
Deze functie van importeur van
Mexicaanse planten is belangrijk. Want
tot aan 1900 waren de nieuwbeschrijvingen
niet alleen voorbehouden aan
botanici die in de gelegenheid waren
om het nieuwe continent te doorkruisen.
Snel kwamen ook de handelaren
om het oude continent te voorzien
van exemplaren. Zo zag men in Europa
nieuwe en bijzondere planten arriveren
die hier bestudeerd en geëxposeerd
konden worden. Ter illustratie: men vindt
in het eerste deel van het Franse tijdschrift
“L’Horticulteur Universel” het volgende
verslag over de komst van enige
van die planten. “In Frankrijk heeft
men in 1837 een omvangrijke zending
met Mexicaanse cactussen ontvangen.
Daarvan is een gedeelte hier gebleven
en een gedeelte is naar Engeland,
België en Duitsland gestuurd. Een tweede
zending, ook uit Mexico in 1838
(door M. Galeotti, reiziger voor de heer
Vandermaelen uit Brussel, waar hij
tuinder was), bevatte evenals de eerste
zending een groot aantal prachtige
cactussen, orchideeën en enige zeer
sterke exemplaren van de nieuwe soort
Dioscorea (Tamus). De cactussen van
deze twee zendingen, die met moeite
in een vijftig- à zestigtal kisten pasten,
bestonden voor het grootste gedeelte
uit mammillaria’s en echinocactussen.
Ternauwernood konden we er twee of
drie cereussen en een of twee opuntia’s
tussen vinden.”
De Belg Henri Guillaume Galeotti
(1814 - 1858) vertrok in 1835 naar
Mexico om er vijf jaar te gaan wonen en
zich te wijden aan de algemene botanie
met de nadruk op cactussen. Hij begon
er een handel in Mexicaanse succulenten
met als bestemming Europa.
In 1840 keerde hij terug naar België
met grote hoeveelheden planten die
voor de Botanische tuin in Brussel
©Succulenta jaargang 92 (4) 2013 165