februari 2013 nummer 1

uncinatus ssp. wrightii (langs de oevers
van de Rio Grande in New-Mexico en
Texas in de VS, en in de Mexicaanse staten
Sonora, Chihuahua en Nuevo Leon),
S.(A.) brevihamatus ssp. brevihamatus
(uiterste zuidwesten van Texas tot in de
Mexicaanse staat Nuevo Leon) en S.(A.)
scheeri ssp. scheeri (zuidwesten van
Texas tot in het zuiden van Tamaulipas).
Twee taxa komen uitsluitend in
Mexico voor. S.(A.) uncinatus ssp. uncinatus
komt voor vanaf het noorden
van Mexico, de staat Chihuahua tot het
noordoosten van de staat Querétaro.
Men bevindt zich hier nog steeds onder
de invloed van het ecosysteem van
de Chihuahuawoestijn. In “Guide to
the identification of threatened cacti of
Mexico” (1998) wijst Graham Charles
er op dat A. crassihamatus tamelijk
zeldzaam is en maar op enkele plaatsen
rond San Luis de la Paz in de staat
Guanajuato voorkomt, zonder hierbij de
aanwezigheid in de staat Querétaro te
noemen. Van hun kant hebben de auteurs
van een artikel, dat tot doel had
het niveau van zeldzaamheid te onderzoeken
van 142 soorten die in het
ecosysteem van de Chihuahuawoestijn
voorkomen (Revista Mexicana de
Biodiversidad, 2010), van A. crassihamatus
(die zij indeelden bij Hamatocactus
en niet bij Sclerocactus) aangegeven dat
deze zeldzaam is en endemisch in de
staat Guanajuato, voorkomend op minder
dan tien vindplaatsen die in totaal
10 km 2 beslaan (vindplaatsen bij San
Luis de la Paz, Mineral de Pozos, Calera,
Pringon, Pozos, Xichú, alle gelegen op
hellingen in het oosten van de staat en
alle met het predicaat “bedreigd”). Ter
vergelijking, A. uncinatus ssp. uncinatus
is wijdverbreid op ca. 200 vindplaatsen
die in totaal ongeveer 103.000 km 2
beslaan.
Zoals te lezen bij Anton Hofer (Cactus
& Co, 2(5) 2001) is S. (A.) uncinatus
ssp. crassihamatus de meest zuidelijke
soort (ten zuidwesten van de Sierra
168
Madre Oriental). Men vindt ze voornamelijk
tussen het lage gras op zandplaten
of op de hellingen van heuvels op
hoogtes tussen de 1800 en 2300 m.
Deze gebieden bestaan vaak uit vlakke
stukken, omringd door bergachtige zones
en ze worden gekenmerkt door een
droog klimaat en een zeer droge lucht.
De rotsachtige bodem is rijk aan leem,
gips, kalkhoudende en vulkanische rotsen.
A. uncinatus ssp. crassihamatus
wordt vaak gevonden in gezelschap van
ferocactussen (F. latispinus ssp. latispinus,
F. macrodiscus ssp. septentrionalis,
F. hystrix), mammillaria’s (M. densispina,
M. perbella) en ook van Neolloydia
conoidea.
Beschrijving
De naam crassihamatus komt van oorsprong
van de Latijnse woorden crassus
(dik) en hamatus (van haken voorzien)
refererend aan de voor deze soort zeer
karakteristieke bedoorning.
Plantenlichaam: Gewoonlijk enkelvoudig,
over het algemeen bolvormig, met een
ietwat verzonken kop. Op latere leeftijd
en in zijn natuurlijke omgeving kan het
plantenlichaam lichtelijk langwerpig worden,
zelden cilindervormig. Een hoogte
van 20 cm en een doorsnee van 15 cm
kan dan bereikt worden. In cultuur kunnen
de planten bij ouderdom de neiging
tot lengtegroei krijgen (planten van 20
jaar en ouder). Zij bereiken een lengte
van 17-20 cm en slechts een doorsnee
van 10-12 cm. De epidermis heeft een
lichte matgroene kleur of grijsgroen of
iets blauwachtig. Wanneer de plant ouder
wordt verliest zij haar blauwachtige
kleur en wordt lichtgroen met een geelachtige
zweem, dit zonder verschijnselen
van verhouting te vertonen. Bij het
ouder worden vormen zich scheuten aan
de wortelhals.
Wortelgestel: Van nature lichte penwortel
(volwassen planten) die aan de uiteinden
haarvormig uitloopt.
Ribben: Bij volwassen planten een dertiental
rechte ribben, niet uitstekend,
©Succulenta jaargang 92 (4) 2013