februari 2013 nummer 1

Afb. 16: Astragalus crotalariae
Beschut als ze zo staan, drogen
de uitlopers niet in en worden
na het uitrijpen van de vruchten
ook niet afgeworpen. Bij Warm
Springs groeit M. gracilicylindrica
daarentegen op open vlakten
zonder bijzondere bescherming
tegen het weer. Het is niet
meer dan logisch, dat M. gracilicylindrica
na de bloei en het
uitrijpen van de vruchten alle
bovenaardse leden tot op een
stomp laat verdrogen.
Dit eenmalige bezoek aan
twee populaties van deze kleine
opuntia-soort is niet toereikend
om uitspraken te doen over de
bestaande taxonomie en nomenclatuur.
Bij Hunt wordt het
oude geslacht Micropuntia
tot Corynopuntia gerekend.
Benson is van mening dat dit
geslacht van kleine, nietige
plantjes bij Grusonia thuishoort.
Helaas zijn bij beide auteurs de
overwegingen voor deze herindeling
zoals gebruikelijk zeer
onduidelijk.
Voor literatuur zij verwezen
naar Haseltonia nr. 9 (2002).
Afb.17: Oenothera deltoides
gerangschikt onder M. pulchella. Ik heb maar
twee verschillende verspreidingsgebieden kunnen
onderzoeken, maar moet daaruit concluderen
dat deze twee groepen planten nauw met elkaar
verwant zijn. Daarvoor spreken ook de gelijke
bloem, de bloemkleur en de zaadkenmerken.
Het grootste verschil was eigenlijk het groeigebied.
Voor zover ik kon vaststellen heeft M. pulchella
een sterke voorkeur voor naar het zuiden
gerichte hellingen in een heuvelachtig landschap.
114
Foto’s van de schrijver
Opmerking van de vertaler/redacteur:
na ontvangst
van dit artikel verscheen in
2013 in het Amerikaanse tijdschrift
Cact. Succ. J. volume
85(1) een uitgebreid artikel van
Elton Roberts onder de titel:
Micropuntia: an introduction.
Vertaling: Ludwig Bercht
Johannesweg 8
D 33106 Paderborn OT Wewer
©Succulenta jaargang 92 (3) 2013