februari 2013 nummer 1

Afb. 15: Vrucht en zaad van M. gracilicylindrica HTH 185
Van een goede nachtrust was evenwel
geen sprake, want tegen acht uur ’s
avonds stak een koude wind op die bij
vlagen stormkracht bereikte. Gedurende
de nacht daalde de temperatuur tot het
vriespunt. De volgende morgen was
de wind beduidend afgenomen en in
de stralende ochtendzon zag ik in welk
groots landschap we stonden. Kleine
groepen koeien en paarden kwamen
tevoorschijn uit de beschutte dalen om
op de vlakten te grazen, en op ongeveer
30 m van onze camper graasde
een gaffelbokantilope. Vanaf de ontbijttafel
zag ik nu ook dat het niet ver van
onze campingplaats vol stond met micropuntia’s
en escobaria’s. De dag ervoor
had ik ze door de laagstaande
zon en de schemering niet gezien. Bij
een enorme pol grammagras nam ik de
moeite het aantal planten te tellen. Op
een oppervlakte van een krappe vierkante
meter telde ik 49 exemplaren.
Ook op de plekken die ik de dag ervoor
had onderzocht vond ik nu veel meer
planten. Het helle licht van de ochtendzon
opende mij letterlijk de ogen, want
waar ik de dag ervoor maar twee of drie
plantjes had gevonden, zag ik nu hele
groepen. Ik bleef nog minstens 5 uur
op deze plek en kon eindelijk veldwerk
doen naar mijn smaak. Ik maakte meerdere
planten vrij om de verhoudingsgewijs
grote penwortels te kunnen bestuderen.
Bij oude planten moest ik meer
dan 20 cm diep graven om de gehele
wortel te kunnen zien. Zeer opmerkelijk
vond ik dat ik bij deze oude exemplaren
onder het aardoppervlak areolen met
een korte, maar dichte bedoorning aantrof.
Frappant was dat ik hier bij Warm
Springs ook twee planten uit het M. pulchella-complex
vond. Begeleidende flora
als Oenothera deltoides en Astragalus
crotalariae heb ik gedurende het verdere
verloop van de reis regelmatig gezien.
Alle tot op heden beschreven vijf
micropuntia-soorten worden thans
©Succulenta jaargang 92 (3) 2013 113