februari 2013 nummer 1

Afb.5: Geert Eerkens wijst naar de structuur van het cephalium van een melocactus
met de hitte raadzaam, maar zijn energie
is onstuitbaar.
Halverwege een lange rij mooie melo’s
staan een paar Melocactus schulzianus
uit zuidelijk Suriname (Voltzberg) met
een groot cephalium. Deze soort is door
Buining beschreven in Succulenta in
1974. Intussen valt deze soort onder Melocactus
neryi. (Die staan iets verderop
en hebben hetzelfde aantal randdoorns
en een middendoorn). Terwijl hij de melocactussen
van Zuid-Amerika langsloopt,
vertelt hij ook wat hij in zijn leven
voor projecten heeft gehad.
Nota bene: Na mijn bezoek vroeg ik
hem per brief naar zijn zeer gevarieerde
leven. Het was te veel om ter plekke te
onthouden. De heer Magnin had het in
zijn artikel in 2002 meer over allerlei
andere zaken rond Suriname dan over
Geert als persoon. In dit artikel wilde
ik Geerts leven meer accent geven. Hij
stuurde een lange brief terug. Met die
gegevens is de “Op bezoek bij…” een
lange versie geworden met wetenswaardigheden
over zijn landbouw-aanpak in
de toenmalige koloniale tijd.
Eerst heeft hij na zijn opleiding op de
landbouwschool gewerkt in Nederlands-
Indië. Hij werkte daar 12 jaar, waarvan
de laatste 3 jaar als manager van een
1000 ha grote rubberplantage op midden
Java in de buurt van Semarang bij
de Gunung Ungaran (vulkaan). Maar
toen daar de onafhankelijkheid gestalte
kreeg was het voor Nederlanders vaak
niet meer zonder risico. Veel Nederlanders
zijn toen gedwongen of vrijwillig
vertrokken en hij vertrok ook in 1958.
Geert kreeg de mogelijkheid om met
©Succulenta jaargang 92 (6) 2013 291