buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๙ วาดวยเนื้อนาบุญของโลก
๔๕๙
แหงสัญโญชนเบื้องต่ํา
๕ เปนอุปหัจจปรินิพพายีบุคคล,_ _ _ที่สี่
ซึ่งเปนผูควร
แกของบูชา_ _ _เปนเนื้อนาบุญของโลก
ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา
; บุคคลนั้น
เพราะความสิ้นไปรอบแหงสัญโญชนเบื้องต่ํา
๕ เปนอสังขารปรินิพพายีบุคคล,
_ _ _ที่หา
ซึ่งเปนผูควรแกของบูชา_
_ _เปนเนื้อนาบุญของโลก
ไมมีนาบุญอื่น
ยิ่งกวา
; บุคคลนั้น
เพราะความสิ้นไปรอบแหงสัญโญชนเบื้องต่ํา
๕ เปน
สสังขารปรินิพพายีบุคคล,_ _ _ที่หก
ซึ่งเปนผูควรแกของบูชา_
_ _เปนเนื้อนาบุญ
ของโลก ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา
; บุคคลนั้นเพราะความสิ้นไปรอบแหงสัญโญชน
เบื้องต่ํา
๕ เปนผูมีกระแสในเบื้องบนไปสูอกนิฏฐภพ.
ภิกษุ ท. ! นี่แล
เปน
บุคคลที่เจ็ด
ซึ่งเปนผูควรแกของบูชา
ควรแกของตอนรับ ควรแกของทําบุญ
ควรทําอัญชลี เปนเนื้อนาบุญของโลก
ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา๑
.
ภิกษุ ท. ! บุคคล เจ็ด จําพวกเหลานี้แล
เปนผูควรแกของบูชา
ควร
แกของตอนรับ ควรแกของทําบุญ ควรทําอัญชลี เปนเนื้อนาบุญของโลก
ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา.
เนื้อนาบุญ
เกิดจากการไมลืมคําปฏิญาณ๒ ภิกษุ ท. ! บุคคล แปด จําพวกเหลานี้
เปนผูควรแกของบูชา
ควรแก
๑. ขอความแหงสูตรนี้
แปลกจากที่เราเคยทราบกันวา
ความเปนอาหุเนยยบุคคลนั้นครอบคลุมลงมา
ถึง พระสกทาคามี และพระโสดาบันดวย, จะยุติเปนอยางไร ขอฝากทานผูรูทั้งหลายชวยวินิจฉัยตอไป.
๒. บาลี พระพุทธภาษิต อฏฐก. อ. ๒๓/๓๐๑/๑๔๙, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.