buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๔ วาดวยการไมเปนทาสตัณหา ๓๔๓
(๒) ภิกษุนั้น
ไมชอบกออธิกรณ.
(๓) ภิกษุนั้น
ไมทําตนเปนปฏิปกษตอเหลาพระเถระชั้นครูบาอาจารย
.
(๔) ภิกษุนั้น
ไมชอบเที่ยวไกล
ๆ และไมมีจุดหมาย.
(๕) ภิกษุนั้น
มีความสามารถในการแสดง, ในการชี้ชวน,
ในการปลุก
ปลอบ, ในการเราใหเกิดความบันเทิง, ดวยธรรมมีกถาตามเวลาอันสมควร.
ภิกษุ ท. ! มิตรที่เปนภิกษุ
ที่ประกอบดวยลักษณะหาอยางเหลานี้แล
เปนคนที่ใคร
ๆ ควรคบแท.
ไมเปนโรคชอบเที่ยวเรื่อยเปอย๑
้
่
ภิกษุ ท. ! อานิสงสในการอยูเปนที่เหลานี
มีอยูหาอยาง.
หาอยางอะไร
บางเลา ? หาอยาง คือ :-
(๑) เธอ ยอมไดบรรลุสิ่งที่ยังไมบรรลุ.
(๒) เธอ ยอมไมเสื่อมจากสิ่งที่บรรลุแลว.
(๓) เปนผูแตกฉานช่ําชองในบางสิ่งบางอยาง
แมที่บรรลุแลว.
(๔) ไมเปนโรคที่ทําชีวิตใหลําบาก.
(๕) และเปนคนมีมิตร.
ภิกษุ ท. ! อานิสงสในการอยูเปนที
มีอยูหาอยางเหลานี้แล.
หมวดที่สิบสี่
จบ.
________________
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ปฺจก. อํ. ๒๒/๒๘๕/๒๒๒.