buddhawaj01.pdf
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
๓๖๔ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ<br />
“มาเถิด ภิกษุ ! ทานจง เปนผูมีศีล,<br />
สํารวมดวยดีในปาติโมกขสังวร,<br />
ถึงพรอมดวยมรรยาทและโคจร เปนอยู,<br />
มีปรกติเห็นเปนภัยในโทษทั้งหลายแม<br />
ที่ถือกันวาเปนโทษเล็กนอย,<br />
จงสมาทานศึกษาในสิกขาบททั้งหลายเถิด”<br />
ดังนี้.<br />
พราหมณ ! ในกาลใด ภิกษุนั้น<br />
เปนผูมีศีล<br />
(เชนกลาวนั้น)<br />
ดีแลว<br />
ตถาคตยอมแนะนําใหยิ่งขึ้นไป<br />
วา :-<br />
“มาเถิด ภิกษุ ! ทานจง เปนผูสํารวมในอินทรียทั้งหลาย<br />
: ไดเห็น<br />
รูปดวยตา, ไดฟงเสียงดวยหู, ไดดมกลิ่นดวยจมูก,<br />
ไดลิ้มรสดวยลิ้น,<br />
ไดถูก<br />
ตองโผฏฐัพพะดวยกาย, ไดรูธรรมารมณดวยใจแลว,<br />
จักไมถือเอาทั ้งโดย<br />
ลักษณะที ่เปนการรวบถือทั้งหมด<br />
และการถือเอาโดยการแยกเปนสวน ๆ .<br />
สิ่งอันเปนอกุศลลามกคืออภิชฌาและโทมนัส<br />
จะพึงไหลไปตามผูที่ไมสํารวม<br />
ตา หู จมูก ลิ้น<br />
กาย ใจ เพราะการไมสํารวมอินทรียใดเปนเหตุ, เธอจัก<br />
ปฏิบัติเพื่อปดกั้นอินทรียนั้นไว,<br />
เธอจักรักษาและถึงการสํารวม ตา หู จมูก<br />
ลิ้น<br />
กาย ใจ” ดังนี้.<br />
พราหมณ ! ในกาลใด ภิกษุนั้น<br />
เปนผูสํารวมอินทรีย<br />
(เชนที่กลาวนั้น)<br />
ดีแลว ตถาคตยอมแนะนําใหยิ่งขึ้นไปอีกวา<br />
:-<br />
“มาเถิด ภิกษุ ! ทานจง เปนผูรูประมาณในโภชนะอยูเสมอ<br />
จงพิจารณาโดย<br />
แยบคายแลวจึงฉัน ไมใชฉันเพื่อเลน<br />
เพื่อมัวเมา<br />
เพื่อประดับ<br />
เพื่อตกแตง,<br />
แต<br />
ฉันเพียงเพื่อใหกายนี้ตั้งอยูได<br />
เพื่อใหชีวิตเปนไป<br />
เพื่อปองกันความลําบาก<br />
เพื่อ<br />
นุเคราะหพรหมจรรย ; ดวยการทําอยางนี้<br />
เราจักกําจัดเวทนาเกา (คือหิว)<br />
เสีย แลวไมทําเวทนาใหม (คืออิ่มจนอึดอัด)<br />
ใหเกิดขึ้น<br />
; ความที่อายุดําเนินไป<br />
ได, ความไมมีโทษเพราะอาหาร และความอยูผาสุกสําราญจักมีแกเรา”<br />
ดังนี้.<br />
พราหมณ ! ในกาลใด ภิกษุนั้น<br />
เปนผูรูประมาณในโภชนะ<br />
(เชนที่<br />
กลาวนั้น)<br />
ดีแลว ตถาคตยอมแนะนําใหยิ่งขึ้นไปอีกวา<br />
:-
Change language