buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๙ วาดวยเนื้อนาบุญของโลก
๔๕๓
(๓) เปนผูอดไดเฉยไดตอความยั่วใจของ
กลิ่นทั้งหลาย.
(๔) เปนผูอดไดเฉยไดตอความยั่วใจของ
รสทั้งหลาย.
(๕) เปนผูอดไดเฉยไดตอความยั่วใจของ
สัมผัสทางกายทั
(๖) เปนผูอดไดเฉยไดตอความยั่วใจของ
ธรรมารมณทั
้งหลาย.
้งหลาย.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ เมื่อประกอบดวยองคประกอบหกอยางเหลานี้แลว
ยอม
เปนผูควรแกของบูชา
ควรแกของตอนรับ ควรแกของทําบุญ ควรทําอัญชลี
เปนเนื้อนาบุญของโลก
ไมมีนาบุญอื่นยิ่งกวา.
เนื้อนาบุญ
เกิดจากการพิจารณาเห็นธรรม๑ ภิกษุ ท. ! บุคคล เจ็ด จําพวกเหลานี้
เปนผูควรแกของบูชา
ควรแก
ของตอนรับ ควรแกของทําบุญ ควรทําอัญชลี เปนเนื้อนาบุญของโลก
ไมมี
นาบุญอื่นยิ่งกวา.
เจ็ด จําพวกอะไรบางเลา ? เจ็ด จําพวกคือ :-
ภิกษุ ท. ! บุคคลบางคนในกรณีนี้
มีปรกติพิจารณาเห็นความไม
เที่ยงในสังขารทั้งหลายทั้งปวงเปนอยู
มีความกําหนดหมายในความไม
เที่ยงอยูเปนประจํา
กําหนดรูพรอมเฉพาะในความไมเที่ยง
เปนผูฝงใจ
อยางติดตอสม่ําเสมอไมขาดตกบกพรองในความไมเที่ยง
ถือเอารอบอยู
(ซึ่งธรรมนั้น)
ดวยปญญา ; บุคคลนั้น
ไดกระทําใหแจงซึ่งเจโต
วิมุตติ ปญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได เพราะความสิ้นไปแหง
อาสวะทั้งหลายดวยปญญาอันยิ่งเอง
ในทิฏฐธรรมนี้
เขาถึงแลวแลอยู.
๑. บาลี พระพุทธภาษิต สตฺตก. อํ. ๒๓/๑๓/๑๖, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.