buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๒ วาดวยการไมสังวร ๓๙
เหมือนนักรบอาชีพประเภทที่อดทนตอผงคลีได
ทนตอยอดธงชัยได และทน
ตอเสียงโหรองได, แตวาไดยอมแพในขณะสักวาพอเริ่มการสัมประหารกัน
ฉันใด ; ภิกษุ ท. ! เรากลาวนักบวชนี้วา
มีนักรบอาชีพชนิดนั้นเปนคูเปรียบ
ฉันนั้น.
ภิกษุ ท. ! นักบวชบางคนในกรณีนี้เปนเชนนี้
เปนนักบวชที่เปรียบ
ดวยนักรบอาชีพประเภทที่สี่
มีอยูในหมูภิกษุ
หาไดในหมูภิกษุ
แล.
ผูตายคาที
ภิกษุ ท. ! นักรบอาชีพบางคน ถือดาบและโล สอดใสธนูและแลง
เขาสูสงครามอันประชิดแลว.
เขาอุตสาหะพยายามในการสูรบนั้น.
พวกขาศึก
ฆาเขาผูอุตสาหะพยายามอยูนั้นตายไป.
ภิกษุ ท. ! นักรบอาชีพบางคนใน
กรณีนี้เปนเชนนี้
เปนนักรบอาชีพประเภทแรก มีอยูในโลก
หาไดในโลก . . .
ภิกษุ ท. ! นักบวชเปรียบดวยนักรบอาชีพชนิดนี้
ก็มีอยูในหมูภิกษุ
หาไดในหมูภิกษุเหมือนกัน.
ในกรณีนี้คือ
ภิกษุเขาไปอยูอาศัยหมูบานหรือ
นิคมแหงใดแหงหนึ่งอยู.
เวลาเชา เธอครองจีวร ถือบาตร เขาไปสูหมูบาน
หรือนิคมนั้น
เพื่อบิณฑบาต,
ไมรักษากาย ไมรักษาวาจา ไมรักษาจิต,
ไมตั้งสติไว,
ไมสํารวมอินทรียทั้งหลาย,
เธอเห็นมาตุคามในหมูบานหรือ
นิคมนั้น
นุงชั่วหมชั่ว
; เพราะไดเห็นมาตุคามนุงชั่วหมชั่วแลว,
ราคะก็เสียบ
แทงจิตของเธอ. ภิกษุนั้น
มีจิตถูกราคะเสียบแทงแลว ไมทันบอกเลิกสิกขา
ไมทันทําใหแจงซึ่งความเปนผูหมดกําลังใจตอสิกขา
ไดเสพเมถุนแลว.
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ปฺจก. อํ. ๒๒/๑๐๖, ๑๐๗/๗๖, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.
่๑