buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๕ วาดวยการไมหละหลวมในธรรม ๓๖๓
เธอ พิจารณาเห็นจิตในจิตเนือง ๆ เปนอยู
มีความเพียรเผากิเลส มีความ
รูสึกตัวทั่วพรอม
มีสติ พึงกําจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได.
เธอ พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายเนือง
ๆ เปนอยู
มีความเพียรเผา
กิเลส มีความรูสึกตัวทั่วพรอม
มีสติ พึงกําจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได.
ภิกษุ ท. ! นี่แล
ที่ที่ควรเที่ยวไป
ซึ่งเปนวิสัยของบิดาตน
ของภิกษุ.
ทางเจริญของ “ลูกในคอก” ๑
พราหมณ ! ในธรรมวินัยนี้
เรา สามารถบัญญัติกฎเกณฑแหงการศึกษา
ไปตามลําดับ การกระทําไปตามลําดับ และการปฏิบัติไปตามลําดับ ไดเหมือน
กัน (กับที่ทานมีวิธีฝกสอนศิษยของทานใหนับไปตามลําดับฉะนั้น).
พราหมณ ! เปรียบเหมือน ผูชํานาญในการฝกมา
ไดมาชนิดที่อาจฝกได
มาแลว ในขั้นแรก
ยอมฝกใหรูจักการรับสวมบังเหียนกอน
แลวจึงฝกอยาง
อื่นๆ
ใหยิ่งขึ้นไป
ฉันใด ; พราหมณเอย ! ฉันนั้นเหมือนกัน,
ตถาคตครั้น
ไดบุรุษที่พอฝกไดมาแลว
ในขั้นแรก
ยอมแนะนําอยางนี้กอน
วา :-
๑. บาลี พระพุทธภาษิต คณกโมคคัลลานสูตร อุปริ. ม. ๑๔/๘๒/๙๔, ตรัสแกคณกโมค--
คัลลานพราหมณ ซึ่งเขาไปเฝาทูลถึงเรื่องการศึกษาไปตามลําดับ
การกระทําไปตามลําดับ และการปฏิบัติไป
ตามลําดับ เชน ในการเลาเรียนของพวกพราหมณ ในกระบวนฝกอาวุธ ของบุคคลผูยิงศร
และในการนับของ
ตนเอง ซึ่งเลี้ยงชีวิตดวยวิชาการบัญชีนี้,
ในที่สุดไดทูลขึ้นวา
แมในธรรมวินัยนี้
พระองคอาจบัญญัติ เชนที่
กลาวอางนั้น
ไดหรือไม. ทรงใหคําตอบแกพราหมณดังเรื่องนี้
ณ ที่บุพพาราม.