buddhawaj01.pdf

ผูชี้ขุมทรัพย
!
_______________
น เต อหํ อานนฺท ตถา ปรกฺกมิสฺสามิ
อานนท ! เราไมพยายามทํากะพวกเธอ อยางทะนุถนอม
ยถา กุมฺภกาโร อามเก อามกมตฺเต
เหมือนพวกชางหมอ ทําแกหมอ ที่ยังเปยก
ยังดิบอยู
นิคฺคยฺหนิคฺคยฺหาหํ อานนฺท วกฺขามิ
อานนท ! เราจักขนาบแลว ขนาบอีก ไมมีหยุด
ปวยฺหปวยฺหาหํ อานนฺท วกฺขามิ
อานนท ! เราจักชี้โทษแลว
ชี้โทษอีก
ไมมีหยุด
โย สาโร, โส ฐสฺสติ
ผูใดมีมรรคผลเปนแกนสาร
ผูนั้นจักทนอยูได.
( มหาสฺุญตสุตฺต อุปริ. ม. ๑๔/๒๔๕/๓๕๖ )
นิธีนํว ปวตฺตารํ ยํ ปสฺเส วชฺ ชทสฺสินํ
นิคฺคยฺหวาทึ เมธาวึ ตาทิสํ ปณฺฑิตํ ภเช
คนเรา ควรมองผูมีปญญาใด
ๆ ที่คอยชี้โทษ
คอยกลาว
คําขนาบอยูเสมอไป
วาคนนั้นแหละ
คือผูชี้ขุมทรัพยละ,
ควรคบบัณฑิตที่เปนเชนนั้น,
ตาทิสํ ภชมานสฺส เสยฺโย โหติ น ปาปโย
เมื่อคบหากับบัณฑิตชนิดนั้นอยู
ยอมมีแตดีทาเดียว ไมมีเลวเลย.
( ปณฺฑิตวคฺค ธ. ขุ. ๒๕/๒๕/๑๖ )
๕๑