buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๖ วาดวยการไมลืมคําปฏิญาณ ๓๘๕
ผูตื่นจนกิเลสทําอะไรไมได
๑
ภิกษุ ท. ! กิจที่พวกเธอตองทําใหยิ่งขึ้นไปอีกเปนลําดับนั้น
คืออะไร ?
คือการสําเหนียกตนเองใหไดวา เราจักตามประกอบในธรรมเปนเครื่องตื่น
:
เราจักชําระจิตใหหมดจดสิ้นเชิงจากอาวรณียธรรม
(คือกิเลสที่กั้นจิต)
ดวยการ
เดินจงกรม ดวยการนั่ง
ตลอดวันยังค่ํา
ไปจนสิ้นยามแรกแหงราตรี,
ครั้น
ยามกลางแหงราตรี เราจักนอนอยางราชสีห (คือ) ตะแคงขางขวา เทาเหลื่อมเทา
มีสติสัมปชัญญะในการลุกขึ้น,
ครั้นยามสุดทายแหงราตรี
เราลุกขึ้นแลว
จักชําระจิตใหหมดจดสิ้นเชิงจากอาวรณียธรรม
ดวยการเดินจงกรม และดวย
การนั่งอีก
; ภิกษุ ท. ! พวกเธอพึงสําเหนียกอยางนี้แล.
_ _ _ฯลฯ _ _ _
(มีตรัสมิใหนอนใจดวยคุณเพียงเทานั้น
และตรัสเตือนวายังมีกิจที่จะตองทําใหยิ่งขึ้นไปอีก
ในตอนทายนี้
ทุกครั้ง).
ผูมีสติสัมปชัญญะ๒
ภิกษุ ท. ! กิจที่พวกเธอตองทําใหยิ่งขึ้นไปอีกเปนลําดับนั้น
คืออะไร ?
คือการสําเหนียกตนเองใหไดวา เราจักเปนผูประกอบพรอมดวยสติสัมปชัญญะ
:
รูตัวรอบคอบในการกาวไปขางหนา
การถอยหลัง, การแลดู การเหลียวดู,
การคู
การเหยียด, การทรงสังฆาฏิ บาตร จีวร, การกิน การดื่ม
การเคี้ยว
การลิ้ม,
การถายอุจจาระปสสาวะ, การไป การหยุด, การนั่ง
๑. บาลี พระพุทธภาษิต มหาอัสสปุรสูตร มู. ม. ๑๒/๕๐๐/๔๖๗.
๒. บาลี พระพุทธภาษิต มหาอัสสปุรสูตร มู. ม. ๑๒/๕๐๑/๔๖๘.