buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๖ วาดวยการไมลืมคําปฏิญาณ ๓๘๑
พวกเธอใหรู
: เมื่อพวกเธอตองการความเปนสมณะ
ก็อยาทําผลของความ
เปนสมณะใหเสื่อมไป
เพราะวากิจที่พวกเธอจะตองทําใหยิ่งขึ้นไปอีกยังมีอยู.
ผูมีวจีสมาจารบริสุทธิ์
๑
ภิกษุ ท. ! กิจที่พวกเธอตองทําใหยิ่งขึ้นไปอีกเปนลําดับนั้น
คืออะไร ?
คือการสําเหนียกตนเองใหไดวา วจีสมาจาร (การประพฤติชอบสม่ําเสมอดวยวาจา)
ของเราบริสุทธิ์แลว
หงายไดแลว เปดเผยไดแลว หาชองทะลุมิได เปนอันสํารวม
ดีแลว, อนึ่ง
เราจักไมยกตนขมทานดวยคุณขอนี้เปนอันขาด
; ภิกษุ ท. ! พวก
เธอพึงสําเหนียกอยางนี้แล.
ภิกษุ ท. ! เรื่องนี้คงเกิดมีแกพวกเธอ
คือ จะพา
กันถึงความนอนใจเสียเพียงเทานั้นวา
“พวกเราถึงพรอมดวยหิริโอตตัปปะ,
กายสมาจารของพวกเราบริสุทธิ ์, วจีสมาจารบริสุทธิ์.
พอแลวดวยคุณเพียง
เทานี้
พวกเราไดตามถึงผลแหงสมณะปฏิบัติแลว กิจอื่นที่จะตองทําใหยิ่งขึ้น
ไปอีกมิไดมี” ภิกษุ ท. ! เราจักบอกแกพวกเธอ เราจักเตือนพวกเธอใหรู
:
เมื่อพวกเธอตองการความเปนสมณะ
ก็อยาทําผลของความเปนสมณะให
เสื่อมไป
เพราะวากิจที่พวกเธอจะตองทําใหยิ่งขึ้นไปอีกยังมีอยู.
๑. บาลี พระพุทธภาษิต มหาอัสสปุรสูตร มู. ม. ๑๒/๔๙๗/๔๖๒.