buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๖ วาดวยการไมลืมคําปฏิญาณ ๓๘๙
ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือนนายชางอาบก็ดี หรือลูกมือของเขาก็ดี เปน
คนฉลาด โรยผงที่ใชสําหรับถูตัวในเวลาอาบน้ําลงในขันสําริด
แลวพรมน้ํา
หมักไว, ครั้นเวลาเย็น
กอนผงออกยางเขากัน ซึมทั่วกันแลว
จับกันทั้ง
ภายในภายนอก ไมไหลหยด ฉันใด ; ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประพรมกายนี้ทําให
ชุมทั่ว
ชุมรอบ
เต็มรอบ ดวยปติและสุขอันเกิดแตวิเวก, สวนใดสวนหนึ่ง
ของกายเธอทั่วทั้งตัว
ที่ปติและสุขอันเกิดแตวิเวกนั้น
ไมถูกตองแลว มิไดมี,
ฉันนั้นเหมือนกัน.
ผูไดบรรลุฌานที่สอง๑
ภิกษุ ท. ! อีกประการหนึ่ง,
เพราะสงบวิตกวิจารเสียได ภิกษุจึง
บรรลุ ฌานที่สอง
อันเปนเครื่องผองใสแหงใจในภายใน
นําใหเกิดสมาธิ
มีอารมณอันเดียว ไมมีวิตกวิจาร มีแตปติและสุขอันเกิดแตสมาธิ แลวแลอยู.
เธอ ประพรมกายนี้ทําใหชุมทั่ว
ชุมรอบ
เต็มรอบ ดวยปติและสุขอันเกิดแต
สมาธิ, สวนใดสวนหนึ่งของกายเธอทั่วทั้งตัว
ที่ปติและสุขอันเกิดแตสมาธิ
ไมถูกตองแลว มิไดมี.
ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือนหวงน้ําอันลึก
มีน้ําอันปวน
ไมมีปากน้ํา
ทางทิศตะวันออก ทิศใต ทิศตะวันตก ทิศเหนือ แตฝนตกเพิ่มน้ําใหแกหวงน้ํา
นั้น
ตลอดกาลโดยกาล, ทอน้ําเย็นพลุงขึ้นจากหวงน้ํา
ประพรมทําใหชุม
ถูกตองหวงน้ํานั้นเอง
; สวนไหน ๆ ของหวงน้ํานั้นที่น้ําเย็นไมถูกตองแลว
มิไดมี. ขอนี้ฉันใด,
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ประพรมกายนี้ทําใหชุมทั่ว
ชุมรอบ
๑. บาลี พระพุทธภาษิต มหาอัสสปุรสูตร มู. ม. ๑๒/๕๐๕/๔๗๒.