buddhawaj01.pdf

๒๓๒ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ
ผูอยูเหนือความหวัง๑
ภิกษุ ท. ! ก็บุคคลเชนไรเลา ชื่อวาผูอยูเหนือความหวังเสียแลว
?
ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เปนพระอรหันตขีณาสพ. เธอนั้น
ไดยินวา “ภิกษุชื่อนี้
ไดกระทําใหแจงเจโตวิมุตติ ปญญาวิมุตติ อันหาอาสวะ
มิได เพราะความสิ้นไปแหงอาสวะทั้งหลาย
ดวยปญญาอันยิ่งเอง
ในทิฏฐธรรม
เขาถึงแลวแลอยู”
ดังนี้.
เธอไมอาจมีความคิดวา “เมื่อไรเลา
แมเรา จัก
กระทําใหแจงเจโตวิมุตติ ปญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได เพราะความสิ้นไป
แหงอาสวะทั้งหลาย
ดวยปญญาอันยิ่งเอง
ในทิฏฐธรรม เขาถึงแลวแลอยูบาง”
ดังนี้.
ขอนั้นเปนเพราะเหตุไร
? เพราะเหตุวา ความหวังในวิมุตติของเธอ
เมื่อกอนหนาที่เธอยังไมลุถึงวิมุตตินั้น
ไดรํางับไปเสียแลว.
ภิกษุ ท. ! นี้แล
เราเรียกวา คนอยูเหนือความหวัง.
เมื่อราชามีกําลัง๒
ภิกษุ ท. ! คราวใด พระราชามีกําลัง และพวกโจรเสื่อมกําลัง,
คราวนั้น
ทั้งพระราชาเอง
ก็มีความผาสุก ที่จะเขาในออกนอก
หรือที่จะมี
ใบบอกไปยังชนบทปลายแดน ; แมพวกพราหมณและคฤหบดี ก็มีความ
สะดวกที่จะเขาในออกนอก
หรือที่จะอํานวยการงานนอกเมือง,
ขอนี้ฉันใด
;
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ติก. อํ. ๒๐/๑๓๗/๔๕๒.
๒. บาลี พระพุทธภาษิต ทุก. อํ. ๒๐/๘๗/๒๘๔.