buddhawaj01.pdf

๓๙๘ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ
ภิกษุ ท. ! ก็เจโตวิมุตติที่ไมกําเริบอันใด
มีอยู,
พรหมจรรยนี้มี
สิ่งนั้นนั่นแหละเปนประโยชนที่มุงหมาย
มีสิ่งนั้นนั่นแหละเปน
แกนสาร มีสิ่งนั้นนั่นแหละเปนผลสุดทายของพรหมจรรย
แล.
รู
“ความลับ” ของขันธหา๑ โสณะ ! สมณะหรือพราหมณพวกใด ยอม รูจักลักษณะ
รูจักเหตุ
เกิดขึ้น
รูจักความดับสนิท
รูจักขอปฏิบัติเครื่องใหถึงความดับสนิท
แหง รูป ;
_ _ _ เวทนา ;_ _ _ สัญญา ;_ _ _สังขาร ; ยอมรูจักลักษณะ
รูจักเหตุเกิดขึ้น
รูจักความดับสนิท
รูจักขอปฏิบัติเครื่องใหถึงความดับสนิทแหง
วิญญาณ ;
โสณะ ! สมณะหรือพราหมณพวกนั้น
ถูกสมมติวาเปนสมณะในบรรดา
สมณะทั้งหลายก็ตาม,
ถูกสมมติวาเปนพราหมณในบรรดาพราหมณทั้งหลาย
ก็ตาม, ก็เปนสมณะหรือเปนพราหมณไดแท แลไดทําใหแจงซึ่งประโยชน
แหงความเปนสมณะหรือประโยชนแหงความเปนพราหมณ ดวยปญญาอันยิ่ง
เอง ในทิฏฐธรรมนี้
เขาถึงแลวแลเปนอยู.
รู
“ความลับ” ของอุปาทานขันธ๒ ภิกษุ ท. ! สมณะหรือพราหมณพวกใด ยอม รูจักรสอรอย,
รูจักโทษ
๓ และรูจักอุบายเครื่องสลัดออกไปพน
ในอุปาทานขันธ ๕ เหลานี้
ตามที
เปนจริง ;
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ขนฺธ. สํ. ๑๗/๖๓/๑๐๒, ตรัสแกโสณะคฤหบดีบุตร ที่เวฬุวัน.
๒. บาลี พระพุทธภาษิต ขนฺธ. สํ. ๑๗/๑๙๕/๒๙๔, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.
๓. อุปาทานขันธ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ อันเปนที่ตั้งแหงอุปาทาน.