buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๒ วาดวยการเปนอยูชอบ
๒๘๓
ภิกษุ ท. ! ภิกษุไขผูมีกําลังนอยรูปใด
ไมละจากธรรมหาอยางเหลานี้,
เธอพึงหวังผลอันนี้ได
คือ เธอจักทําใหแจงเจโตวิมุตติปญญาวิมุตติ อันหา
อาสวะมิได เพราะความสิ้นไปแหงอาสวะทั้งหลาย
ดวยปญญาอันยิ่งเอง
ในทิฏฐธรรม เขาถึงแลวแลอยู
ตอกาลไมนานเลย แล.
ผูอยูใกลนิพพาน๑
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ เมื่อประกอบพรอมดวยธรรมสี่อยางแลว
ไมอาจที่จะ
เสื่อมเสีย
มีแตจะอยูใกลนิพพานอยางเดียว.
ธรรมสี่อยางอะไรบางเลา
? สี่
อยางคือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เปนผูสมบูรณดวยศีล,
เปนผูคุมครอง
ทวารในอินทรียทั้งหลาย,
เปนผูรูประมาณในโภชนะ,
เปนผูตามประกอบใน
ชาคริยธรรมอยูเปนประจํา.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ เปนผูสมบูรณดวยศีล
เปนอยางไรเลา ? ภิกษุ ท. !
ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เปนผูมีศีล,
มีการสํารวมดวยปาติโมกขสังวร, มีมรรยาท
และโคจรสมบูรณอยู,
เปนผูเห็นเปนภัยในโทษทั้งหลายแมเล็กนอย,
สมาทาน
ศึกษาอยูในสิกขาบททั้งหลาย.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุอยางนี้
ชื่อวาเปนผูสมบูรณ
ดวยศีล.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ เปนผูคุมครองทวารในอินทรียทั้งหลาย
เปน
อยางไรเลา ? ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ไดเห็นรูปดวยตา, ไดฟงเสียง
ดวยหู, ไดดมกลิ่นดวยจมูก,
ไดลิ้มรสดวยลิ้น,
ไดสัมผัสโผฏฐัพพะดวยกาย
และไดรูธรรมารมณดวยใจแลว
ก็ไมรวบถือเอาทั้งหมด
และไมแยกถือเอา
๑. บาลี พระพุทธภาษิต จตุกฺก. อํ. ๒๑/๕๐/๓๗.