buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๓ วาดวยการไมทําไปตามอํานาจกิเลส ๓๑๕
มีการกระทําที่ตองปกปด
ซอนเรน ไมใชสมณะก็ปฏิญญาวาเปนสมณะ
ไมใชคนประพฤติพรหมจรรย ก็ปฏิญญาวาเปนคนประพฤติพรหมจรรย เปน
คนเนาใน เปยกแฉะ มีสัญชาติหมักหมม เหมือนบอที่เทขยะมูลฝอย.
ภิกษุนี้
เราเรียกวา ผูเนาเสียเองในภายใน
แล.
ผูเลือกเอาขางอยูปา๑
นาคิตะ ! เราเห็นภิกษุในธรรมวินัยนี้
ผูอยูในเสนาสนะใกลบาน
นั่ง
เขาสมาธิแลว. เราไดเกิดความคิดขึ้นวา
“บัดนี้
เลกวัด (คนเฝาอาราม) อาจ
รบกวนภิกษุรูปนั้น,
หรือสามเณรจักทําเธอใหเคลื่อนจากสมาธิก็ได”
ดังนี้
;
เพราะเหตุนั้น
เราจึงไมพอใจการอยูในเสนาสนะใกลบานของภิกษุรูปนั้นเลย.
นาคิตะ ! เราเห็นภิกษุในธรรมวินัยนี้
ผูถือการอยูปาเปนวัตร
แม
นั่งโงกงวงอยูในปา.
เราไดเกิดความคิดขึ้นวา
“เธอผูนี้
อาจบรรเทาความ
กระวนกระวายเพราะงวงนอนเสีย แลวจึงทําไวในใจซึ่งอรัญญสัญญา
(ความ
กําหนดหมายวาปา) นั้นแล
ใหเปนอารมณอันหนึ่ง
ในบัดนี้”
ดังนี้
; เพราะ
เหตุนั้น
เราจึงพอใจดวยการอยูปาของภิกษุรูปนั้น.
นาคิตะ ! เราเห็นภิกษุในธรรมวินัยนี้
ผูถือการอยูปาเปนวัตร
แมนั่ง
เขาสมาธิอยูในปา
แตจิตยังไมเปนสมาธิ. เราไดเกิดความคิดขึ้นวา
“เธอผูนี้อาจ
ตั้งจิตที่ยังไมเปนสมาธิในเวลานี้
ใหเปนสมาธิได, หรือวาจักตามรักษาจิต
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ฉกฺก. อํ. ๒๒/๓๘๒/๓๑๓, ตรัสแกนาคิตะภิกษุ ที
่แนวปาอิจฉานังคละ บาน
พราหมณชาวโกศล ในคราวจาริกไปในแควนโกศล.