buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๗ วาดวยการหมดพิษสงทางใจ ๔๑๕
ดังนี้.
ภิกษุ ท. ! ขอที่ภิกษุนั้น
ซึ่งกําลังอบรมอริยมรรคมีองค
๘ อยู
กระทํา
อริยมรรคมีองค ๘ ใหมากอยู
จักบอกเลิกสิกขา หมุน
กลับคืนไปสูเพศต่ําแหงคฤหัสถนั้น
เปนฐานะที่มีไมไดเปนไมได.
ขอนั้น
เพราะเหตุไรเลา ? ภิกษุ ท. ! เพราะเหตุวา การที่จิตของภิกษุนั้น
นอม
ไปในวิเวก ลุมลาดไปในวิเวก
เอียงเทไปในวิเวก ตลอดกาลนาน
จักหมุนกลับคืนไปสูเพศต่ํา
นั้น
เปนฐานะที่มีไมไดเปนไมได.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ยอมอบรมอริยมรรคมีองค ๘ กระทําอริยมรรค
มีองค ๘ ใหมาก เปนอยางไรเลา ? ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ยอมอบรม
สัมมาทิฏฐิ, ยอมอบรม สัมมาสังกัปปะ, ยอมอบรม สัมมาวาจา,
ยอมอบรม สัมมากัมมันตะ, ยอมอบรม สัมมาอาชีวะ, ยอมอบรม
สัมมาวายามะ, ยอมอบรม สัมมาสติ, ยอมอบรม สัมมาสมาธ ิ, อัน(แต
ละอยาง) ยอม อาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ และนอมไป
เพื่อความปลอย.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ยอมอบรมอริยมรรคมีองค ๘ กระทํา
อริยมรรคมีองค ๘ ใหมาก ดวยอาการอยางนี้แล.
คุณธรรมของพระโสดาบัน ๑
ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เปนผู
ทําใหบริบูรณในศีล ทําพอ
ประมาณในสมาธิ ทําพอประมาณในปญญา. เธอยังลวงสิกขาบทเล็กนอยบาง
และตองออกจากอาบัติเล็กนอยเหลานั้นบาง.
ขอนั้นเพราะเหตุไรเลา
? ขอนั้น
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ติก. อํ. ๒๐/๒๙๗, ๓๐๐/๕๒๖, ๕๒๗, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.