buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๒ วาดวยการเปนอยูชอบ
๒๘๕
ชื่อวา
เปนผูตามประกอบในชาคริยธรรมอยูเนืองนิจ.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ เมื่อประกอบพรอมดวยธรรมสี่อยางเหลานี้แลว
ไมอาจ
ที่จะเสื่อมเสีย
มีแตจะอยูใกลนิพพานอยางเดียวแล.
ผูจักทํานิพพานใหแจง๑
ภิกษุ ท. ! ภิกษุผูที่พอใจในความคลุกคลีกันเปนหมู
ๆ, ยินดีในความ
คลุกคลีกันเปนหมู
ๆ, ตามประกอบความพอใจในความคลุกคลีกันเปนหมู
ๆ,
เปนผูพอใจในหมู,
ยินดีในหมู,
ตามประกอบความพอใจในหมู,
อยูแลวหนอ
;
เธอนั้น
จักมาเปนผูโดดเดี่ยว
ยินดียิ่งในความสงัดเงียบนั้น
ขอนี้ไมเปนฐานะที่
มีได.
เมื่อไมเปนผูโดดเดี่ยวยินดียิ่งในความสงัดเงียบแลว
จักถือเอานิมิตแหง
สมาธิจิต และวิปสสนาจิตไดนั้น
ขอนี้ก็ไมเปนฐานะที่มีได.
เมื่อไมไดถือเอานิมิตแหงสมาธิจิต
และวิปสสนาจิตแลว. จักยังสัมมาทิฏฐิ
แหงวิปสสนาใหบริบูรณนั้น
ขอนี้ก็ไมเปนฐานะที่มีได.
เมื่อไมทําสัมมาทิฏฐิแหงวิปสสนาใหบริบูรณแลว
จักยังสัมมาสมาธิแหง
มรรคและผลใหบริบูรณนั้น
ขอนี้ก็ไมเปนฐานะที่มีได.
เมื่อไมทําสัมมาสมาธิแหงมรรคและผลใหบริบูรณแลว
จักละสัญโญชน
ทั้งหลายนั้น
ขอนี้ก็ไมเปนฐานะที่มีได.
เมื่อไมละสัญโญชนทั้งหลายแลว
จักทํานิพพานใหแจงนั้น
ขอนี้ก็ไมเปน
ฐานะที่มีไดเลย.
. . . . . . . . . . . . . . .
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ฉกฺก. อํ. ๒๒/๔๗๑/๓๓๙.