buddhawaj01.pdf

๑๐๔ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ
อีกอยางหนึ่ง,
ภิกษุ คิดพลานไปในธรรม ตามที่ไดฟงไดเรียนมา,
แตเธอไมรูทั่วถึงความหมายอันยิ่งแหงธรรมนั้น
ๆ ดวยปญญา. ภิกษุนี้เรา
เรียกวา ผูมากดวยการคิด
(นักคิด) ยังมิใชธรรมวิหารี (ผูอยูดวยธรรม).
ถุงลม ๑
ภิกษุ ! ภิกษุในกรณีนี้
ยอมเลาเรียนปริยัติธรรม (นานาชนิด) คือ
สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา อุทาน อิติวุตตกะ ชาตกะ อัพภูตธัมมะ
เวทัลละ, เธอใชเวลาทั้งวันใหเปลืองไปดวยการเรียนธรรมนั้น
ตองเริดราง
จากการหลีกเรน ไมประกอบซึ่งธรรมเปนเครื่องสงบใจในภายใน.
ภิกษุนี้
เราเรียกวา ผูมากดวยปริยัติ
(นักเรียน) ยังมิใชธรรมวิหารี (ผูอยูดวยธรรม).
อีกอยางหนึ่ง,
ภิกษุ แสดงธรรมตามที่ไดฟงไดเรียนมา
แกคนอื่น
โดยพิสดาร, เธอใชเวลาทั้งวันใหเปลืองไปดวยการบัญญัติธรรมนั้น
ตอง
เริดรางจากการหลีกเรน ไมประกอบซึ่งธรรมเปนเครื่องสงบใจในภายใน.
ภิกษุนี้
เราเรียกวา ผูมากดวยการบัญญัติ
(นักแตง) ยังมิใชธรรมวิหารี
(ผูอยูดวยธรรม).
อีกอยางหนึ่ง,
ภิกษุ ทําการสาธยายธรรม ตามที่ไดฟงไดเรียนมา
โดยพิสดาร, เธอใชเวลาทั้งวันใหเปลืองไปดวยการสาธยายนั้น
ตองเริดราง
จากการหลีกเรน ไมประกอบซึ่งธรรมเปนเครื่องสงบใจในภายใน.
ภิกษุนี้
เราเรียกวา ผูมากดวยการสวด
(นักสวด) ยังมิใชธรรมวิหารี (ผูอยูดวยธรรม).
อีกอยางหนึ่ง,
ภิกษุ คิดพลานไปในธรรมตามที่ไดฟงไดเรียนมา,
เธอใชเวลาทั้งวันใหเปลืองไปดวยการคิดพลานในธรรมนั้น
ตองเริดราง
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ปฺจก. อํ. ๒๒/๙๘/๗๓, ตรัสแกภิกษุรูปหนึ่งซึ่งทูลถามเรื่องนี้.