buddhawaj01.pdf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
หมวดที่<br />
๑๗ วาดวยการหมดพิษสงทางใจ ๔๐๗<br />
กุลบุตรออกบวชจากเรือน เปนผูไมหวังประโยชนเกี่ยวของดวยเรือน<br />
จาก<br />
สกุลกษัตริยก็ตาม, จากสกุลพราหมณก็ตาม, จากสกุลเวสสก็ตาม, จากสกุลศูทร<br />
ก็ตาม, และ เขาไดทําใหแจงเจโตวิมุตติ ปญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได<br />
เพราะความสิ้นไปแหงอาสวะทั้งหลายดวยปญญาอันยิ่งเอง<br />
ในทิฏฐธรรมนี้<br />
เขาถึง<br />
แลวแลอยู<br />
เราก็เรียกวา “เปนสมณะ” เพราะความสิ้นอาสวะทั้งหลาย,<br />
ฉันนั้น<br />
เหมือนกันแล.<br />
ผู<br />
เวนยาพิษในโลก ๑<br />
ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือนถวยดื่มสําริดมีเครื่องดื่มใสอยูแลวชนิดหนึ่ง๒<br />
สมบูรณดวยสี กลิ่น<br />
และรส แตวามียาพิษปนติดอยู.<br />
ครั้งนั้น<br />
มีบุรุษ<br />
ผูหนึ่ง<br />
ซึ่งกําลังรอนจัด<br />
มีความรอนระอุไปทั้งตัว<br />
เหน็ดเหนื่อย<br />
คอแหง<br />
ระหายน้ํา<br />
มาถึงเขา. คนทั้งหลาย<br />
บอกแกบุรุษนั้นวา<br />
“นี่แนทานผูเจริญ,<br />
ถวยดื่ม<br />
สําริดใบนี้<br />
มีเครื่องดื่มสมบูรณดวยสี<br />
กลิ่น<br />
และรส เปดโอกาสสําหรับทาน ;<br />
แตวามันมียาพิษปนติดอยู.<br />
ถาหากทานตองการดื่มก็ดื่มได,<br />
เมื่อทานกําลังดื่ม<br />
จักติดใจมัน ดวยสีของมันบาง ดวยกลิ่นของมันบาง<br />
ดวยรสของมันบาง ;<br />
แตวา ครั้นดื่มแลว<br />
ทานจักถึงความตาย หรือไดรับทุกขเจียนตาย เพราะเหตุ<br />
นั้น”<br />
ดังนี้.<br />
ภิกษุ ท. ! ทีนั้น<br />
ความคิดก็จะพึงเกิดขึ้นแกบุรุษนั้นวาอยางนี้วา<br />
“ความกระหายในเครื่องดื่มเลิศรสปนพิษของเรานี้อาจจะดับเสียได<br />
ดวยน้ําเย็น<br />
หรือดวยหางนมเปรี้ยว<br />
หรือดวยเครื่องดื่มชื่อมัฏฐโลณิกะ๓<br />
หรือดวยเครื่องดื่ม<br />
ชื่อโลณโสจิรกะ๔<br />
; เราไมบังควรที่จะดื่มน้ํานั้น<br />
อันเปนไปเพื่อทุกขไมเปนประโยชน<br />
๑. บาลี พระพุทธภาษิต นิทาน. สํ. ๑๖/๑๓๕/๒๖๒, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.<br />
๒. เปนภาชนะพิเศษเรียกวา อาปานิยกังสะ ซึ่งเรายังเขาใจไมไดวาในบัดนี้ไดแกภาชนะเชนไร.<br />
๓. มัฏฐโลณิกะ เปนน้ําของขนมเหลว<br />
ๆ ชนิดหนึ่ง<br />
ใสเกลือ.<br />
๔. โลณโสจิรกะ เปนซุปที่ตมขึ้นดวยธัญญชาติ<br />
ดวยผลไม ดวยเหงาใตดิน แลวใสเกลือ.
Change language