buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑ วาดวยการทุศีล ๕
ยอมไมมีผลใหญ ไมมีอานิสงสใหญแกชนเหลานั้น.
เรากลาวภิกษุนั้นวา
มีคานอย เหมือนผาเปลือกปอ มีราคาถูก ฉะนั้น.
เรากลาวภิกษุนั้นวา
มีผาเปลือกปอเปนคูเปรียบ.
อนึ่ง
ภิกษุเถระชนิดนี้
กลาวอะไรขึ้นในทามกลางสงฆ
ภิกษุทั้งหลาย
ก็จะวาใหวา “ประโยชนอะไรดวยคําพูดของทาน ซึ่งเปนคนพาล
คนเขลา,
คนอยางทานหรือจะรูจักสิ่งที
่ควรพูด” ดังนี้.
ภิกษุเถระนั้น
ถูกเขาวาให
ก็โกรธ แคนใจ กลาววาจาหยาบออกมา โดยอาการที่ทําใหตนตองถูกสงฆ
ลงอุกเขปนียกรรมในภายหลัง จึงเปนเหมือนผาเปลือกปอเกาคร่ํา
ที่เขาทิ้งเสีย
ตามกองขยะมูลฝอย ฉะนั้น
แล.
น้ําติดกนกะลา๑
“ราหุล ! เธอเห็นน้ําที่เหลืออยูนิดหนึ่งที่กนภาชนะนี้หรือ
?”
“เห็นแลว พระเจาขา !”
“ราหุล ! นักบวชที่ไมมีความละอายในการแกลงกลาวเท็จ
ทั้งที่รู
อยูวาเปนเท็จ
ก็ มีความเปนสมณะนิดเดียว เหมือนน้ําที่เหลืออยูที่กนภาชนะนี้
ฉันนั้น”
ตรัสวา :-
พระผูมีพระภาคเจา
ทรงสาดน้ํานั้นเทไป
(ดวยอาการที่น้ําจะเหลือติดอยูไดนอยที่สุดเปนธรรมดา)
แลว
“ราหุล ! เธอเห็นน้ําที่ถูกสาดเทไปแลว
มิใชหรือ ?”
“เห็นแลว พระเจาขา !”
๑. บาลี พระพุทธภาษิต จูฬราหุโลวาทสูตร ม. ม. ๑๓/๑๒๓/๑๒๖, ตรัสแกพระราหุล ขณะที่ทรงลาง
พระบาทดวยพระองคเอง แลวทรงเหลือน้ําติดกนกะลา
เพื่อเปนอุปมา,
ที่เวฬุวัน
ใกลนครราชคฤห.