buddhawaj01.pdf

๔๓๐ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ
กลาวยกยองผูรักการปฏิบัติในไตรสิกขา
ตามเวลาที่ควรแกการยกยอง
ตามที่เปนจริง
; กัสสปะ ! เราตถาคตสรรเสริญภิกษุเถระชนิดนี้.
ขอนั้นเพราะอะไร
? เพราะเหตุวา ภิกษุเหลาอื่น
รูวา
“พระศาสดา
สรรเสริญภิกษุชนิดนี้
” ก็จะคบหาแตภิกษุชนิดนั้น.
ภิกษุเหลาใดคบหา
ภิกษุเถระชนิดนั้นเขา
ก็จะถือเอาภิกษุเถระชนิดนั้น
เปนตัวอยางสืบไป ; การ
ถือเอาภิกษุเถระชนิดนั้น
เปนตัวอยาง ยอมเปนทางใหเกิดสิ่งอันเปน
ประโยชน และเปนความสุข แกภิกษุเหลานั้นเองสิ้นกาลนาน.
กัสสปะ ! เพราะเหตุนั้น
เราจึงสรรเสริญภิกษุเถระชนิดนี้แล.
เถระบัณฑิต ๑
ภิกษุ ท. ! คนเราแมยังเปนเด็กหนุมรุนคะนอง
ผมดําสนิท ตั้งอยู
ในวัยเจริญ คือปฐมวัย, แต เขามีคําพูดเหมาะแกกาล, พูดจริง, พูดได
ประโยชน, พูดเปนธรรม, พูดเปนวินัย, กลาววาจามีที่ตั้ง
มีที่อางอิง
มีที่สิ้นสุด
ประกอบดวยประโยชน ; คนผูนั้น
ยอมถึงการถูกนับวา เปน “เถระบัณฑิต”
โดยแท.
เถระไมวิปริต ๒
ภิกษุ ท. ! ภิกษุเถระที่ประกอบดวยองคประกอบหาอยางเหลานี้แลว
ยอมเปนผูปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแกมหาชน
ทํามหาชนใหมีความสุข ทําไปเพื่อ
๑. บาลี พระพุทธภาษิต จตุกฺก. อํ. ๒๑/๒๘/๒๒, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.
๒. บาลี พระพุทธภาษิต ปฺจก. อํ. ๒๒/๑๓๐/๘๘, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย.