buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๖ วาดวยการหละหลวมในธรรม ๑๑๕
ภิกษุ ท. ! เพราะฉะนั้น
ในเรื่องนี้
พวกเธอทั้งหลาย
อยาไดเที่ยว
ไปในวิสัยอื่นซึ่งมิใชวิสัยควรเที่ยวไป.
เมื่อพวกเธอเที่ยวไปในวิสัยอื่นซึ่งมิใช
วิสัยควรเที่ยวไป
มารจักไดชองทางทําลายลาง มารจักไดโอกาสที่จะทําตาม
อําเภอใจ แกพวกเธอ. วิสัยอื่นซึ่งมิใชวิสัยควรเที่ยวไปของภิกษุ
คืออะไรเลา ?
คือ กามคุณ ๕. หาอะไรกันเลา ? หาคือ รูปที่เห็นดวยตา,
เสียงที่ไดยินดวย
หู, กลิ่นที่รูสึกดวยจมูก,
รสที่รูสึกดวยลิ้น,
และโผฏฐัพพะที่รูสึกดวยการ
สัมผัสทางกาย ซึ่งเปนที่นาปรารถนา,
นารักใคร, นาชอบใจ, ที่ยวนตายวนใจ
ใหรัก, เปนที่เขาไปตั้งอาศัยแหงความใคร,
ที่เปนที่ตั้งแหงความกําหนัดยอม
ใจ ; ภิกษุ ท. ! นี้
แล เปนวิสัยอื่นซึ่งมิใชวิสัยควรเที่ยวไปของภิกษุ.
ผูโลเล๑
ภิกษุ ท. ! มูลเหตุแปดอยางนี้เลา
ยอมเปนไปเพื่อความเสื่อมเสียสําหรับ
ภิกษุ ผูยังไมจบกิจแหงการปฏิบัติเพื่อลุถึงนิพพาน.
มูลเหตุแปดอยางอะไร
กันเลา ? แปดอยางคือ :-
(๑) ความเปนผูพอใจในการทํางานกอสราง.
(๒) ความเปนผูพอใจในการคุย.
(๓) ความเปนผูพอใจในการนอน.
(๔) ความเปนผูพอใจในการจับกลุมคลุกคลีกัน.
(๕) ความเปนผูไมคุมครองทวารในอินทรียทั้งหลาย.
๑. บาลี พระพุทธภาษิต อฏฐก. อํ. ๒๓/๓๔๓/๑๘๓.