buddhawaj01.pdf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
๔๐๖ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ<br />
ก็กลาวภิกษุนั้นวา<br />
“เปนผูปฏิบัติขอปฏิบัติสมควรแกสมณะ”<br />
ดังนี้.<br />
ผูปฏิบัติ<br />
ชอบนั้นยอมพิจารณาเห็นตนเปนคนบริสุทธิ์<br />
และพนจากสิ่งที่เปนอกุศล<br />
ลามกทั้งหลายเหลานี้ทั้งสิ้นแลว.<br />
เมื่อเธอพิจารณาเห็นตนเปนเชนนั้นอยู,<br />
ความปราโมทยก็เกิดขึ้น<br />
; เมื่อเธอปราโมทยแลว,<br />
ปติ ก็เกิดขึ้น<br />
; เมื่อเธอมี<br />
ใจปติแลว, นามกาย ก็สงบ ; เธอมีนามกายสงบ ก็ไดเสวยสุข ; เมื่อเธอมีสุข<br />
จิตก็ตั้งมั่น.<br />
ผูปฏิบัติชอบนั้น<br />
แผจิตไปสูทิศที่<br />
๑ ที่<br />
๒ ที่<br />
๓ ที่<br />
๔ ทั้ง<br />
เบื้องบนเบื้องต่ํา<br />
ดานขวาง ทั่วทุกทางโดยรอบตลอดโลกทั้งปวง<br />
ดวยจิต<br />
อันประกอบดวยเมตตา_ _ _ฯลฯ_ _ _กรุณา_ _ _ฯลฯ_ _ _มุทิตา_ _ _ฯลฯ_ _ _อุเบกขา<br />
อันไพบูลยประกอบดวยคุณอันใหญหลวง ไมมีประมาณ ไมมีเวร ไมมี<br />
พยาบาท เปนอยู.<br />
ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือน สระโบกขรณี มีน้ําไมขุนมัว<br />
นาดื่ม<br />
เย็นสนิท ใสสะอาด มีทาขึ้นลงโดยงาย<br />
นาเพลินใจ. ถาแมมีบุรุษผูหนึ่ง<br />
ซึ่งกําลังรอนจัด<br />
มีความรอนระอุไปทั้งตัว<br />
เหน็ดเหนื่อย<br />
คอแหงระหาย๑น้ํา มา<br />
จากทิศตะวันออก หรือทิศตะวันตก ทิศเหนือ หรือทิศใตไซร, บุรุษนั้นมาถึง<br />
สระโบกขรณีนั้นแลว<br />
จักทําความคอแหง กระหายน้ํา<br />
และความรอน<br />
กระวนกระวายใหเสื่อมสูญได<br />
. ขอนี้ฉันใด<br />
; ภิกษุ ท. ! ถาแมนกุลบุตร<br />
ออกบวชจากเรือน เปนผูไมหวังประโยชนเกี่ยวของดวยเรือน<br />
จากสกุลกษัตริย<br />
ก็ตาม, จากสกุลพราหมณก็ตาม, จากสกุลเวสสก็ตาม, จากสกุลศูทรก็ตาม, แล<br />
เขาไดอาศัยธรรมและวินัยอันตถาคตประกาศแลว เจริญเมตตา กรุณา<br />
มุทิตา อุเบกขา อยางนี้<br />
ๆ ยอมไดความสงบในภายใน เราก็เรียกวา<br />
“เปนผูปฏิบัติขอปฏิบัติสมควรแกสมณะ”<br />
ดังนี้,<br />
ฉันนั้นเหมือนกัน.<br />
ถาแมน<br />
เดียวกัน.<br />
๑. คําวา ระหาย และ กระหาย มีความหมายเดียวกัน ในตนฉบับเดิมใชทั้ง<br />
๒ คํา ผสมอยูในเนื้อหา
Change language