buddhawaj01.pdf

หมวดที่
๑๗ วาดวยการหมดพิษสงทางใจ ๔๑๗
คุณธรรมของพระสกทาคามี ๑
ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เปนผู
ทําใหบริบูรณในศีล
ทําพอประมาณในสมาธิ ทําพอประมาณในปญญา. เธอยังลวงสิกขาบท
เล็กนอยบาง และตองออกจากอาบัติเล็กนอยเหลานั้นบาง.
ขอนั้นเพราะ
เหตุไรเลา ? ขอนั้นเพราะเหตุวา
ไมมีผูรูใด
ๆ กลาวความอาภัพ ตอการบรรลุ
โลกุตตรธรรม จักเกิดขึ้น
เพราะเหตุสักวาการลวงสิกขาบทเล็กนอยและ
การตองออกจากอาบัติเล็กนอยเหลานี้.
อนึ่ง
สิกขาบทเหลาใด ที่เปนเบื้องตน
แหงพรหมจรรย ที่เหมาะสมแกพรหมจรรย,
เธอเปนผูมีศีลยั่งยืน
มีศีลมั่นคง
ในสิกขาบทเหลานั้น
สมาทานศึกษาอยูในสิกขาบททั้งหลาย.
ภิกษุนั้น,
เพราะความสิ้นไปรอบแหงสัญโญชน
๓ และเพราะความที่ราคะ
โทสะ โมหะ
ก็เบาบางนอยลง เปนสกทาคามี ยังจะมาสูโลกนี้อีกครั้งเดียวเทานั้น
แลวยอม
กระทําที่สุดแหงทุกขได.
คุณธรรมของพระอนาคามี ๒
ภิกษุ ท. ! ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เปนผู ทําใหบริบูรณในศีล
ทําใหบริบูรณในสมาธิ ทําพอประมาณในปญญา. เธอยังลวงสิกขาบท
เล็กนอยบาง และตองออกจากอาบัติเล็กนอยเหลานั้นบาง.
ขอนั้นเพราะ
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ติก. อํ. ๒๐/๒๙๘/๕๒๖, ตรัสแกภิกษุทั
้งหลาย.
๒. บาลี พระพุทธภาษิต ติก. อํ. ๒๐/๒๙๘/๕๒๖.