buddhawaj01.pdf

ขุมทรัพยจากพระโอษฐ
หมวดที่
๑๘
วาดวย การไมเสียความเปนผูหลักผูใหญ
(ปฏิปกขนัย ของหมวด ๙ อันวาดวยการเสียความเปนผูหลักผูใหญ)
_______________
รอดไดเพราะผูนํา๑
ภิกษุ ท. ! เรื่องเคยมีมาแลว
: โคบาลชาวมคธ เปนคนมีปญญา โดย
กําเนิด ไดคํานึงถึงฤดูสารทในเดือนทายฤดูฝน ตรวจตราดูฝงแมน้ําคงคาทาง
ฟากนี้
แลวไดตอนฝูงโคใหขามไปฝงเหนือแหงวิเทหรัฐฟากโนน
ตรงที่
ที่เปนทาสําหรับโคขามทีเดียว.
โคบาลผูนั้น
ไดตอนเหลาโคอุสภ อันเปนโค
พอฝูง เปนโคนําฝูง ใหขามไปเปนพวกแรก, มันไดวายตัดตรงกระแส
แมน้ําคงคา
ถึงฝงฟากโนนโดยสวัสดี.
ตอจากพวกแรกนั้น
จึงไดตอนโค
เหลาอื่นอีก
ซึ่งเปนพวกโคใชงานมีกําลัง
และเปนพวกโคที่เพิ่งฝกใชงาน,
มันก็ไดวายตัดตรงกระแสแมน้ําคงคา
ถึงฝงฟากโนนโดยสวัสดี.
ตอจากพวก
ที่สองนั้น
จึงไดตอนโคเหลาอื่นอีก
ซึ่งเปนพวกโคหนุมและโคสาวที่รุน
ๆ,
มันก็ไดวายตัดตรงกระแสแมน้ําคงคา
ถึงฝ งฟากโนนโดยสวัสดี. ตอจาก
พวกที่สามนั้น
จึงไดตอนโคเหลาอื่นอีก
ซึ่งเปนพวกลูกโค
และโคที่ซูบผอม,
๑. บาลี พระพุทธภาษิต จูฬโคปาลสูตร มู. ม. ๑๒/๔๑๘/๓๙๐, ตรัสแกภิกษุทั้งหลาย
ที่ฝง
แมน้ําคงคา
ใกลเมืองอุกกเวลา, แควนวัชชี.
๔๒๓