buddhawaj01.pdf

๒๖๔ ขุมทรัพยจากพระโอษฐ
ภิกษุ ท. ! เพราะอาศัยอํานาจแหงประโยชนอะไร จึงตองทําเชนนั้น
?
เพราะวา เมื่อภิกษุไมทําเชนนั้น
อาสวะทั้งหลายที่เปนเครื่องทําลายลางและ
ทําความเรารอน จะพึงเกิดขึ้นแกเธอ.
แตเมื่อภิกษุทําตนใหอยูเหนือลาภ
(เปน
ตน) ที่เกิดขึ้นหรือมีมาแลว
อาสวะทั้งหลายที่เปนเครื่องทําลายลางและทําความ
เรารอนยอมไมเกิดแกเธอได. ภิกษุ ท. ! เพราะอาศัยอํานาจแหงประโยชน
เหลานี้แล
ภิกษุจึงตองทําเชนนั้น.
ภิกษุ ท. ! เพราะฉะนั้น
ในเรื่องนี้
พวกเธอทั้งหลายพึงสําเหนียกใจ
ไววา “เราทั้งหลาย
จักทําตนใหอยูเหนือลาภ
เหนือความเสื่อมลาภ
เหนือยศ
เหนือความเสื่อมยศ
เหนือสักการะ เหนือความเสื่อมสักการะ
เหนือความ
ปรารถนาที่เลวทราม
เหนือความมีเพื่อนไมดี
ที่เกิดขึ้นแลวๆ”
ดังนี้.
ภิกษุ ท. ! พวกเธอพึงสําเหนียกใจไวอยางนี้แล.
(ข. เกี่ยวกับธรรมเนียมการเปนอยูของพระอริยเจา
๕ เรื่อง)
การเปนอยูอยางบรรพชิต๑
ภิกษุ ท. ! เราอนุญาตใหผูทําการใหอุปสมบท
พึงบอกนิสสัยสี่
(แก
ผูอุปสมบทแลว)
ดังนี้วา
:-
๑. บาลี พระพุทธภาษิต มหาขันธกะ มหา. วิ. ๔/๑๐๖/๘๗.