17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
by³ znacznie wy¿szy ni¿ w poprzednich latach, co prawdopodobnie spowodowa³o,
¿e inne fragmenty ³¹k by³y bardziej odpowiednie dla wymienionych gatunków.
Informacje o znaczeniu tego terenu w okresie wêdrówek ptaków s¹ bardzo fragmentaryczne.
Po czêœci wynika to z tego, ¿e prace terenowe prowadzono od drugiej
po³owy kwietnia, w zwi¹zku z czym brak jest danych z okresu wczesnej wiosny
(marzec – po³owa kwietnia). Istnienie rozleg³ych rozlewisk wiosn¹ 1994 r. sugeruje
mo¿liwoœæ wystêpowania znacznych koncentracji ptaków wodnych na tym terenie.
W sumie podczas prowadzenia prac oprócz omówionych powy¿ej gatunków
lêgowych stwierdzono wystêpowanie 17 gatunków ptaków wodno-b³otnych,
których lêgów nie stwierdzono na terenie badañ. S¹ to: perkoz rdzawoszyi (Podiceps
grisegena), zausznik (P. nigricollis), kormoran (Phalacrocorax carbo), czapla siwa (Ardea
cinerea), bocian czarny (Ciconia nigra), gêgawa (Anser anser), cyraneczka (Anas crecca),
g³owienka (Aythya ferina), bielik (Haliaeetus albicilla), b³otniak ³¹kowy (Circus
pygargus), b³otniak stawowy (C. aeruginosus), bekasik (Lymnocryptes minimus), brodziec
œniady (Tringa erythropus), kwokacz (T. nebularia), ³êczak (T. glareola), mewa
ma³a (Larus minutus), rybitwa czarna (Chlidonias niger). Gatunki te wystêpowa³y
w stosunkowo niewielkich liczbach. Ponadto nale¿y przypuszczaæ, ¿e wiosn¹ 1994 r.
£¹ki Odolanowskie by³y prawdopodobnie i tak znacznie atrakcyjniejsze ni¿ zazwyczaj
dla wêdruj¹cych ptaków ze wzglêdu na istniej¹ce znaczne rozlewiska.
Na uwagê zas³uguje jedynie stwierdzenie tokowisk bataliona (Philomachus
pugnax). W drugiej po³owie kwietnia i w pierwszej po³owie maja na rozlewiskach na
wschód od Borka przebywa³o stado licz¹ce oko³o 200 ptaków. W miejscu tym w okresie
póŸniejszym obserwowano niepokoj¹ce siê samice bataliona.
Regularnie obserwowano tak¿e na ³¹kach dwa m³odociane bieliki (Haliaeetus
albicilla).
5.2.3. Wstêpna ocena wartoœci ornitologicznej terenu badañ
Informacje na temat awifauny £¹k Odolanowskich s¹ bardzo niepe³ne. Brak jest
jakichkolwiek publikowanych opracowañ omawiaj¹cych w sposób kompleksowy
sk³ad gatunkowy i liczebnoœæ poszczególnych ptaków. Wyrywkowe dane o siewkowcach,
pochodz¹ce z roku 1985, mo¿na znaleŸæ w opracowaniu poœwiêconym awifaunie
Œl¹ska [Dyrcz i in. 1991]. W latach 1992-1993 obserwacje na tym terenie prowadzili
M. Kupczyk i Z. Kosiñski z Zak³adu Biologii i Ekologii Ptaków Uniwersytetu
A. Mickiewicza w Poznaniu. Ponadto w latach 1991 i 1993 jednodniowe kontrole
tego terenu przeprowadzili pracownicy Uniwersytetu Wroc³awskiego.
Materia³y zebrane w pierwszej po³owie lat dziewiêædziesi¹tych wskazuj¹, ¿e £¹ki
Odolanowskie s¹ jednym z najwa¿niejszych lêgowisk siewkowców w po³udniowozachodniej
Polsce.
W roku 1994 w zachodniej czêœci powierzchni badawczej £¹ki Odolanowskie
stwierdzono wystêpowanie 55 lêgowisk i prawdopodobnie lêgowych gatunków ptaków.
Spoœród nich 27 to gatunki zwi¹zane z terenami wodnymi i podmok³ymi. Ze
wzglêdu na fragmentarycznoœæ obserwacji w poprzednich latach, trudno jest okreœliæ,
czy wszystkie te gatunki wystêpuj¹ rokrocznie na tym terenie, jak równie¿ na ile
lista gatunków stwierdzonych podczas jednego sezonu badawczego jest kompletna.
Wiadomo, ¿e z gatunków nie stwierdzonych w roku 1994 na £¹kach Odolanowskich
110