17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
w okresie wiosennym. Niekorzystnym zjawiskiem jest wkraczanie trzciny na wiele
fragmentów ³¹k.
Wydaje siê, ¿e teren ten jest szczególnie predysponowany do renaturyzacji. Na
znacznym obszarze, szczególnie w pó³nocnej czêœci, ³¹ki przesta³y byæ u¿ytkowane,
a istniej¹ca sieæ kana³ów melioracyjnych pozwala na ³atwe utrzymywanie optymalnego
poziomu wód gruntowych. Woda do nawadniania mo¿e byæ ³atwo dostarczana
z rowu biegn¹cego skrajem ³¹k. Niemniej jednak istnieje realna groŸba, ¿e po nawodnieniu
terenu nast¹pi wzmo¿ona ekspansja trzciny, co ju¿ ma miejsce na niektórych
fragmentach ³¹k. Uniemo¿liwi to zasiedlenie tego terenu przez najcenniejsze gatunki
(np. siewkowce). Dlatego niezbêdne by³oby kontrolowane wykaszanie lub nawet
wypalanie wybranych fragmentów ³¹k w odpowiedniej porze roku, najlepiej zim¹.
5.6. £¹ki w Dolinie Górnej Baryczy ko³o Przygodzic
5.6.1. Charakterystyka terenu badañ
£¹ki pod Przygodzicami s¹ fragmentem wiêkszego kompleksu ³¹k, który rozci¹ga
siê wzd³u¿ Baryczy od Przygodzic (woj. kaliskie) na wschodzie do Bartkowa (woj.
wroc³awskie) na zachodzie. Pod wzglêdem fizjograficznym le¿¹ one w obrêbie
Kotliny Milickiej. Teren ten bêdzie stanowi³ fragment projektowanego Baryckiego
Parku Krajobrazowego.
Objêta badaniami powierzchnia (700 ha) zlokalizowana by³a g³ównie na lewym
brzegu Baryczy i obejmowa³a ³¹ki wokó³ ma³ej wsi Papiernia, na pó³noc od wsi
Nadstawki (rys. 5.6). Na prawym brzegu rzeki obejmowa³a ona tylko niewielki
fragment ³¹k po³o¿ony miêdzy Tarcha³ami Wielkimi a Jankowem Przygodzickim. Od
wschodu – przylega³a do kompleksu stawów w Przygodzicach. Omawiany teren to
g³ównie zmeliorowane, prywatne ³¹ki koœne. Wypas byd³a prowadzony by³ tutaj
w bardzo ograniczonym zakresie i dotyczy³ przede wszystkim obszarów bezpoœrednio
przylegaj¹cych do wsi. Na wy¿ej po³o¿onych terenach ³¹ki zosta³y przekszta³cone
w pola uprawne. Wilgotnoœæ poszczególnych fragmentów ³¹k by³a zró¿nicowana,
lecz powierzchnia bardziej podmok³ych obszarów by³a ograniczona. Teren jest
otwarty i tylko kêpami wystêpuj¹ zakrzaczenia wierzbowe i szpalery lub pojedyncze
drzewa, g³ównie olchy czarnej (Alnus glutinosa) wzd³u¿ rowów.
5.6.2. Wyniki badañ
Oceny liczebnoœci niektórych gatunków ptaków na powierzchni badawczej £¹ki
w Dolinie Górnej Baryczy ko³o Przygodzic s¹ z pewnoœci¹ zani¿one. Dla takich
gatunków, jak: krzy¿ówka (Anas platyrhynchos) i czajka (Vanellus vanellus) by³o to
zwi¹zane z terminami kontroli, które przeprowadzone by³y zbyt póŸno, aby uzyskaæ
miarodajne dane. Dodatkowym czynnikiem utrudniaj¹cym ocenê liczebnoœci
krzy¿ówki by³o po³o¿enie ³¹k w bezpoœrednim s¹siedztwie stawów, poniewa¿ ptaki
gniazduj¹ce na stawach niekoniecznie musia³y na nich przebywaæ w maju i czerwcu.
Tak¿e ocena liczebnoœci derkacza (Crex crex) mo¿e byæ zani¿ona, ze wzglêdu na
znaczne zaawansowanie sianokosów w dniu nocnej kontroli. Liczebnoœæ i kategoriê
124