17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
8.2.4. Zagro¿enie i ochrona wartoœci ornitologicznej terenu badañ
Pomimo znacz¹cej ze wzglêdu na awifaunê lêgow¹ rangi omawianego terenu, nie
zosta³ on dotychczas objêty ¿adn¹ z istniej¹cych form ochrony prawnej (rys. 8.6).
Autorzy niniejszego rozdzia³u popieraj¹ zg³oszon¹ wczeœniej propozycjê [Kot,
Ciosek 1990; Dombrowski i in. 1993] utworzenia Parku Krajobrazowego Dolina
Górnego Liwca. Obszar ten pe³ni³by rolê korytarza ekologicznego pomiêdzy
istniej¹cym w œrodkowym biegu Liwca Siedlecko-Wêgrowskim Obszarem Chronionego
Krajobrazu a projektowanym Obszarem Chronionego Krajobrazu obejmuj¹cym
tereny pomiêdzy Mordami, Paprotni¹ a Korczewem, ³¹cz¹cym siê z istniej¹cym
Nadbu¿añskim Obszarem Chronionego Krajobrazu w dolinie Bugu. Ten ostatni obszar
jest projektowany do przekszta³cenia w park krajobrazowy, który ³¹czy³by siê
z kolei z istniej¹cym na terenie woj. bialskopodlaskiego Parkiem Krajobrazowym
Podlaski Prze³om Bugu. Objêcie ochron¹ tych terenów mog³oby skutecznie ochroniæ
badany fragment doliny Liwca w granicach powierzchni II rzêdu przed dalszym
osuszaniem. Najcenniejsze pod wzglêdem ornitologicznym fragmenty doliny Liwca
powinny byæ wykupione i objête ochron¹ rezerwatow¹, tym bardziej, ¿e teren ten
(wschodnia czêœæ powierzchni II rzêdu) jest tak¿e bardzo cenny pod wzglêdem
florystycznym. Wystêpuje tu rzadki gatunek – brzoza niska (Betula humilis), ze wzglêdu
na któr¹ zaprojektowano utworzenie tutaj rezerwatu czêœciowego. Wstêpne
granice projektowanego rezerwatu zosta³y okreœlone w Powszechnej inwentaryzacji
przyrodniczej gminy Mordy [Kot i in. 1992].
8.3. Powierzchnie badawcze Bandysie, Kierzek,
Prostyñ, Kosówka, Ca³owanie, Krzeœlin,
Dolina Bia³ki i Drelów
8.3.1. Charakterystyka terenu badañ
W grupie 8 powierzchni badanych w roku 1995 (tab. 8.5) znajduje siê 6 powierzchni
badanych w latach wczeœniejszych. Na wszystkich powierzchniach dominowa³y
trwa³e u¿ytki zielone (rys. 8.3-8.10), z przewag¹ ³¹k koœnych (do 80-90%). Natomiast
pastwiska zajmowa³y niewielkie fragmenty badanych kompleksów i zlokalizowane
by³y w s¹siedztwie wsi. Obsada byd³a na tych kwaterach by³a stosunkowo niewielka,
np. na powierzchni Kosówka naliczono ³¹cznie 210 krów (w 12 ró¿nych stadach), co
daje obsadê 0,2 szt./ha.
Na powierzchni Bandysie, w 1995 r. wypasu w ogóle nie prowadzono, poniewa¿
woda stagnowa³a a¿ do zakoñczenia badañ, tzn. do koñca czerwca (!). Na powierzchni
Kierzek wypas by³ znikomy i ograniczony do skraju powierzchni zaledwie
w 2 miejscach.
Powierzchnia gruntów ornych by³a minimalna i dotyczy³a tylko powierzchni
Kierzek (ok. 15 ha), Kosówka i Prostyñ (po ok. 10 ha).
Du¿e p³aty trzcinowisk z dominuj¹c¹ trzcin¹ (Phragmites australis) wystêpowa³y
tylko na powierzchni Ca³owanie (jeden p³at licz¹cy 5 ha) i Kosówka (ok. 2 ha).
Niewielkie p³aty trzciny wystêpowa³y lokalnie na pozosta³ych powierzchniach. Na
208