17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
kosa (Turdus merula), kwiczo³a (T. pilaris), œpiewaka (T. philomelos), rokitniczki (Acrocephalus
schoenobaenus), ³ozówki (A. palustris), trzcinniczka (A. scirpaceus), zaganiacza
(Hippolais icterina), jarzêbatki (Sylvia nisoria), pieg¿y (S. curruca), cierniówki
(S. communis), gajówki (S. borin), kapturka (S. atricapilla), pierwiosnka (Phylloscopus
collybita), piecuszka (Ph. trochilus), mucho³ówki szarej (Muscicapa striata), mucho³ówki
¿a³obnej (Ficedula hypoleuca), sikory ubogiej (Parus palustris), modraszki (P. caeruleus),
bogatki (P. major), kowalika (Sitta europaea), pe³zacza leœnego (Certhia familiaris), wilgi
(Oriolus oriolus), sroki (Pica pica), gawrona (Corvus frugilegus), wrony (C. corone),
szpaka (Sturnus vulgaris), wróbla (Passer domesticus), ziêby (Fringilla coelebs), kulczyka
(Serinus serinus), dzwoñca (Carduelis chloris), szczyg³a (C. carduelis), makol¹gwy
(C. cannabina), trznadla (Emberiza citrinella), ortolana (E. hortulana), potrzosa
(E. schoeniclus) i potrzeszcza (Miliaria calandra).
Z ciekawszych gatunków w okresie przelotów odnotowano: bielika (Haliaeetus
albicilla), gado¿era (Circaetus gallicus), rybo³owa (Pandion haliaetus), siewkê z³ot¹
(Pluvialis apricaria), bataliony (Philomachus pugnax) – obserwowano nielêgowe tokuj¹ce
osobniki, rybitwê bia³oskrzyd³¹ (Chlidonias leucopterus) – stada do 60-70 os.
Badana powierzchnia ³¹kowa jest ¿erowiskiem gniazduj¹cych w s¹siedztwie
orlików krzykliwych (Aquilla pomarina) – 1 para i p³omykówek (Tyto alba) – 1-2 par.
10.4.3.Wstêpna ocena wartoœci ornitologicznej doliny Tyœmienicy
Badany teren nale¿y do najcenniejszych dla awifauny dolin rzecznych Lubelszczyzny.
Dolina zosta³a zakwalifikowana jako ostoja ptaków o randze krajowej [E – IBAE
Poland 090 – Gromadzki i in. 1994]. Pomimo melioracji jej ¿yzne, wilgotne ³¹ki maj¹
w dalszym ci¹gu du¿e znaczenie dla szeregu gatunków ptaków.
Nale¿¹ do nich przede wszystkim siewkowe: czajka, rycyk i kulik wielki. Jest to
w chwili obecnej najliczniejsze obok doliny Wieprza i torfowisk wêglanowych w
okolicach Che³ma [Buczek, Buczek 1983] stanowisko tych gatunków na
LubelszczyŸnie.
Dolina ma równie¿ du¿e znaczenie dla ptaków drapie¿nych gniazduj¹cych i poluj¹cych
na rozleg³ych kompleksach ³¹k: dwóch b³otniaków – ³¹kowego i stawowego
oraz dwóch gatunków soko³ów: pustu³ki i kobuza. Stwierdzenie na badanym
odcinku gniazdowanie od 5 do 10 par wymienionych gatunków œwiadczy o zasobnoœci
pokarmowej ³owisk w obrêbie doliny. £¹ki tyœmienieckie s¹ miejscem licznego
wystêpowania zagro¿onego w skali globalnej – derkacza. Ju¿ obecnoœæ tego jednego
gatunku w tak wysokim zagêszczeniu (stwierdzono obecnoœæ odzywaj¹cych siê
samców w oko³o 45 punktach powierzchni) pozwala na podstawie aktualnych
kryteriów uznaæ ten teren jako ostojê o randze krajowej.
Dope³nieniem jest du¿a ró¿norodnoœæ gatunków ptaków wróblowych typowych
dla brzegów rzek i ¿yznych ³¹k. Niekture z nich, rzadkie w innych terenach, tu
osi¹gaj¹ doœæ liczne populacje. W dok³adniej penetrowanych fragmentach zaroœli
odnotowano ³¹cznie 15 œpiewaj¹cych samców rzadkiego gatunku s³owika –
podró¿niczka. Natomiast na podstawie odnalezionych gniazd oraz odnotowanych
g³osów, liczbê terytoriów remiza oceniono na 16.
Du¿e bogactwo awifauny tego terenu wymaga opracowania znacznie skuteczniejszych
form ochrony ni¿ obecnie istniej¹ce.
280