17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
Zielonka (Porzana parva). Na le¿¹cych w obrêbie powierzchni stawach Zamoœæ
odnotowano 2 odzywaj¹ce siê samce zielonki.
Kokoszka (Gallinula chloropus). Stwierdzono j¹ w dwóch miejscach: na stawach Zamoœæ
oraz na silnie zakrzaczonej torfiance w po³udniowej czêœci powierzchni.
£yska (Fulica atra). Dwie pary tego gatunku gniazdowa³y na stawach Zamoœæ.
Czajka (Vanellus vanellus). Przeprowadzone w 1995 r. dwukrotne liczenia siewkowców
(Charadriiformes) wykaza³y gniazdowanie na badanej powierzchni 60-70 par czajki.
W 1994 r. na tym samym obszarze obserwowano oko³o 75 par. Czajki wystêpowa³y
w skupiskach z rycykami i kulikami wielkimi na otwartych fragmentach ³¹k. Pojedyncze
pary gniazdowa³y równie¿ na niewielkich fragmentach ³¹k, wœród zaroœli wierzbowych.
Do lêgów wybiera³y chêtniej wilgotne, ale niepodtopione miejsca.
Batalion (Philomachus pugnax). Obserwowano jedynie niewielkie stada tego gatunku
podczas wiosennych przelotów. Niektóre z ptaków zatrzymywa³y siê na ³¹kach i podejmowa³y
próby tokowania. W 1994 r. w czterech fragmentach doliny Tyœmienicy (poza
omawian¹ powierzchni¹) obserwowano niepokoj¹ce siê samice tego gatunku co pozwala
s¹dziæ, i¿ sporadycznie bataliony odbywaj¹ tu lêgi. Jedno z tych miejsc znajdowa³o siê
oko³o 1,5 km na pó³noc od badanej powierzchni.
Kszyk (Gallinago gallinago). Gatunek ten gniazduje na omawianej powierzchni, lecz
z uwagi na zastosowan¹ metodê oszacowanie jego nawet przybli¿onej liczebnoœci nie jest
mo¿liwe. Na podstawie obserwacji tokuj¹cych ptaków autorzy odnieœli wra¿enie, i¿ jest
to gatunek bardzo nieliczny (kilka par) w porównaniu do spodziewanej liczebnoœci.
Rycyk (Limosa limosa). Podobnie jak w przypadku czajki w 1995 r. przeprowadzono
dwukrotne liczenie rycyków. Wykaza³o ono wystêpowanie 32-38 par. Rok wczeœniej na
analogicznej powierzchni odnotowano 20-25 par. Rycyki zajmowa³y terytoria na otwartych
i wilgotnych fragmentach ³¹k unikaj¹c s¹siedztwa zakrzaczeñ.
Kulik wielki (Numenius arquata). W dwóch kolejnych latach prowadzenia obserwacji
liczebnoœæ kulików spad³a z 13-15 par w 1994 r., do 9 par w 1995 r. W obu sezonach dwie
do trzech par kulików gniazdowa³o na ³¹kach przylegaj¹cych od po³udnia do powierzchni.
Przyczyn¹ spadku liczebnoœci mo¿e byæ mniejsza iloœæ zastoisk wody na ³¹kach w trakcie
zajmowania przez ten gatunek rewirów w 1995 r. Omawiany odcinek by³ w 1994 r.
jedynym na ca³ej d³ugoœci doliny Tyœmienicy miejscem wystêpowania tego gatunku.
W 1997 r. na powierzchni stwierdzono lêgi 4 par kulika wielkiego. Jest to w chwili
obecnej najliczniejsze obok Bagna Bubnów i torfowisk wêglanowych w okolicach
Che³ma [Buczek, Buczek 1983] stanowisko tego gatunku na LubelszczyŸnie.
Samotnik (Tringa ochropus). W 1995 r. w zadrzewieniu olsowym przylegaj¹cym do
stawów Zamoœæ widziano tokuj¹cego osobnika.
£êczak (Tringa glareola). Gatunek licznie obserwowany w okresie przelotu wiosennego.
Uszatka (Asio otus). W 1995 r. gatunek ten stwierdzono jako lêgowy w dwóch rewirach.
W obu przypadkach uszatki zajmowa³y stare gniazda sroki.
Zimorodek (Alcedo atthis). Lêgów tego gatunku w obrêbie badanej powierzchni nie
stwierdzono. Terytorialne osobniki obserwowano na dwóch odcinkach rzeki. Na tej
podstawie liczebnoϾ oszacowano na 1-2 par.
Dudek (Upupa epops). W 1995 r. na badanej powierzchni obserwowano lêgi jednej pary
dudków.
278