17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

11
Ma³opolska
11.1. Wstêp
W strukturze obszarów mokrad³owych Ma³opolski najwiêksz¹ powierzchniê zajmuj¹
³¹ki œwie¿e i suche, o po³owê mniej zajmuj¹ ³¹ki zmiennowilgotne. Turzycowiska
i mechowiska wystêpuj¹ na bardzo ma³ych obszarach, nie przekraczaj¹cych
kilkudziesiêciu tysiêcy ha, na podobnej powierzchni wystêpuj¹ lasy podmok³e na
glebach hydrogenicznych, szuwary zaœ wystêpuj¹ w szcz¹tkowych iloœciach, na
powierzchni mniejszej ni¿ kilka tys. ha [Denisiuk i in. 1995].
Wa¿nymi obszarami siedlisk hydrogenicznych w Ma³opolsce s¹: Kotlina Sandomierska
i Niecka Nidziañska – p³asko ukszta³towane obszary o ma³o aktywnym
odp³ywie wód, poprzecinane wiêkszymi rzekami i mniejszymi ich dop³ywami,
czêsto zmieniaj¹cymi bieg. Wynikaj¹ce z tego du¿e uwilgotnienie siedlisk stworzy³o
dogodne warunki do rozwoju roœlinnoœci higrofilnej. Z biegiem lat, na skutek dzia³alnoœci
cz³owieka, przewa¿aj¹ca czêœæ obszarów ³¹kowych w Ma³opolsce zosta³a przekszta³cona.
Obecnie najwiêksz¹ powierzchniê zajmuj¹ ³¹ki w woj. kieleckim
(34,52 tys. ha), charakteryzuje je równie¿ najwiêkszy udzia³ miejsc o charakterze
naturalnym.
Na podstawie dotychczas istniej¹cych badañ [Walasz 1992] mo¿na stwierdziæ, ¿e
Ma³opolska nie jest regionem bogatym w ostoje ptactwa wodno-b³otnego b¹dŸ ³¹kowego,
st¹d nieliczne ostoje tego rodzaju awifauny nabieraj¹ w regionie szczególnego
znaczenia.
Badania wykonywano na obszarach mokrad³owych Ma³opolski w latach 1994
i 1995. W 1994 r. badania wykonano na jednej powierzchni badawczej Dolina Nidy,
obejmuj¹cej 31,53 ha.
Badania w 1995 r. prowadzono na siedmiu powierzchniach. Ich lokalizacja regionalna
jest doœæ zró¿nicowana. Pierwszy z regionów to Brama Krakowska – asymetryczny
rów tektoniczny, ograniczony Garbem Tenczyñskim i nasuniêciem fliszu karpackiego,
wyró¿niany ze wzglêdu na specyfikê budowy i krajobrazu. Zlokalizowano
tutaj powierzchniê w Kostrzu ko³o Krakowa.
283