17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
Dzia³aniami, jakie nale¿y podj¹æ w celu zachowania wartoœci przyrodniczych,
w tym ornitologicznych, badanych ³¹k, s¹:
prowadzenie gospodarki ³¹kowej z uwzglêdnieniem wymagañ œrodowiskowych
najcenniejszych gatunków ptaków (pierwszy pokos pod koniec czerwca,
przeprowadzany w sposób umo¿liwiaj¹cy ucieczkê pisklêtom – koszony jest
tylko jeden bok ³¹ki);
przemienne wykaszanie nieu¿ytków przynajmniej co drugi rok;
utrzymywanie odpowiednio wysokiego poziomu wód zalewowych wiosn¹;
jak najszybsze utworzenie obszarów chronionych co najmniej o randze u¿ytków
ekologicznych lub powiêkszenie Szczeciñskiego Parku Krajobrazowego o
badan¹ powierzchniê;
najcenniejsze fragmenty ³¹k nale¿y chroniæ przed przekszta³ceniem ich w grunty
orne;
przeciwdzia³anie wypalaniu trawy i wyrzucaniu œmieci na tym terenie (szeroka
dzia³alnoœæ edukacyjna, nasilenie kontroli odpowiednich s³u¿b ochrony
œrodowiska itp.).
2.6. £¹ki nad Jeziorem D¹bie
2.6.1. Charakterystyka terenu badañ
Obszar badañ po³o¿ony jest na wschodnim brzegu jeziora D¹bie. Teren ten nale¿y
do makroregionu Pobrze¿a Szczeciñskiego i mezoregionu Doliny Dolnej Odry.
Œredni opad roczny waha siê w granicach 450-600 mm [Kondracki 1988].
Badania prowadzono na wybranych 900 ha (powierzchnia II rzêdu). By³y to dwa
du¿e kompleksy ³¹k: pierwszy – 700 ha (Lubczyñskie £êgi i D¹bskie £êgi) – le¿¹cy
pomiêdzy Lubczyn¹ a Czarn¹ £¹k¹, drugi – 200 ha (Trzebuskie £êgi i Sadliñskie £êgi)
znajduj¹cy siê na zachód od osiedla Za³om (rys. 2.5). Zdecydowano siê na waloryzacjê
dwóch oddzielnych fragmentów ze wzglêdu na ich zasadnicze znaczenie dla
lêgowej populacji ptaków siewkowych (Charadriiformes) i chruœcieli (Rallidae).
Stosunki wodne na ³¹kach regulowane s¹ za pomoc¹ sieci rowów i kana³ów, 4
zbiorczych przepompowni oraz wa³ów przeciwpowodziowych.
Szata roœlinna to przede wszystkim zespo³y ³¹k zalewowych oraz torfowisk
niskich. Dominuj¹ du¿e powierzchnie poroœniête trawami wysokimi (Poaceae) i turzycami
(Carex), a w miejscach silnie wilgotnych oraz na zastoiskach wody wystêpowa³y
szuwary z trzcin¹ (Phragmites australis) i pa³k¹ (Typha latifolia i T. angustifolia). Na
powierzchni ros³y pojedyncze wierzby (Salix) i topole (Populus), a w kilku miejscach
wystêpowa³y zaroœla wierzbowe (³ozowiska). Na piaszczystych wyniesieniach ros³y
niewielkie kêpy sosen (Pinus silvestris).
2.6.2. Wyniki badañ
W 1995 r. na powierzchni badawczej £¹ki nad Jeziorem D¹bie zebrano materia³
z dwóch obszarów oddalonych o oko³o 2 km. Stwierdzono 8 gatunków lêgowych, 22
prawdopodobnie lêgowe i 6 gatunków, których gniazdowanie jest mo¿liwe. Wykaz
opracowanych w 1995 r. gatunków, wraz z wynikami wczeœniejszych inwentaryzacji
[Kalisiñski i in. w przyg.] w latach 1990 i 1991 przedstawiono w tabeli 2.6.
46