17PTAKI LAK I MOKRADEL POLSKI.pdf

Fundacja IUCN Poland
zaniepokojon¹ samicê – gniazda nie uda³o siê znaleŸæ. W miejscu wystêpowania ptaków
dominuj¹ murawy napiaskowe, porastaj¹ce wyspowe wyniesienia wœród rozlewisk.
Wodnik (Rallus aquaticus). Stwierdzono 7 terytorialnych samców. Wszystkie stanowiska
samców znajdowa³y siê w zalanych wod¹ szuwarach turzycowych lub mannowych,
prawie zawsze w pobli¿u kêp krzewów.
Kropiatka (Porzana porzana). Odnotowano 22-23 stanowiska tego gatunku. Kropiatka
zajmowa³a obszary silnie podmok³ych turzycowisk, zwykle na skraju rozlewisk.
Derkacz (Crex crex). Stwierdzono 12-13 terytorialnych samców. Stanowiska ptaków
rozmieszczone by³y nierównomiernie, g³ównie na obrze¿ach turzycowisk poza stref¹
zalewów oraz w ³anach ³¹k zio³oroœlowych. W drugiej czêœci sezonu lêgowego ptaki
wykazywa³y znaczne przemieszczenia w stosunku do okresu wczeœniejszego. Zmiany
terytoriów wynika³y ze zmniejszania siê powierzchni odpowiednich siedlisk na skutek ich
wykaszania.
Kokoszka (Gallinula chloropus). Jedna para lêgowa tego gatunku wystêpowa³a na
niewielkim starorzeczu otoczonym krzewami w pobli¿u miejscowoœci Drozdowo.
£yska (Fulica atra). Odnotowanych zosta³o 8-10 par lêgowych tego gatunku. Wszystkie
pary ptaków wystêpowa³y na starorzeczach otoczonych szerokim pasem szuwarów
turzycowych, rzadziej trzcinowych.
Czajka (Vanellus vanellus). Stwierdzonych zosta³o 102-110 par lêgowych, co daje bardzo
wysokie zagêszczenie populacji lêgowej – 14,4-15,5 par/1 km 2 (tab. 7.1). Faktyczne
zagêszczenie by³o jednak wy¿sze, gdy¿ czajki gnieŸdzi³y siê w luŸnych koloniach na
wyspach wœród rozlewisk (wyniesionych ponad powierzchniê wody obszarach gruntu).
Prawdopodobnie d³ugotrwa³e utrzymywanie siê siedliska lêgowego w postaci wysp,
wynikaj¹ce z powolnego opadania wód rozlewisk, by³o czynnikiem wybitnie
sprzyjaj¹cym zagnie¿d¿eniu siê tak znacznej liczby par.
Batalion (Philomachus pugnax). Na badanej powierzchni stwierdzone zosta³y 2 lêgowe
samice. Biotopem lêgowym tego gatunku na niniejszym terenie by³a strefa przejœciowa
pomiêdzy murawami napiaskowymi a turzycowiskami. By³y to wilgotne murawy
napiaskowe z rzadkimi, niskimi turzycami oraz niewielkimi p³atami mchów.
Kszyk (Gallinago gallinago). Gatunek lêgowy w liczbie 26-28 par lêgowych.
W pierwszej czêœci sezonu gniazdowa³o tylko kilka par ptaków, co by³o wynikiem prawie
zupe³nego zatopienia optymalnych dla tego gatunku biotopów lêgowych. Gniazda
znajdowano wówczas na ca³kowicie suchych wyniesieniach terenu, poœród niskiej, s³abo
wówczas rozwiniêtej roœlinnoœci muraw napiaskowych. Wraz z opadaniem wód
w rozlewiskach wzrasta³a liczba par tego gatunku i ptaki zasiedla³y nowe siedliska,
g³ównie podmok³e turzycowiska.
Dubelt (Gallinago media). Na terenie powierzchni badawczej stwierdzono 3 tokowiska
dubelta, na których ³¹cznie tokowa³o 15 ptaków. Tokowiska zlokalizowane by³y na
wyniesieniach mineralnych w pobli¿u silnie podmok³ych turzycowisk, które na pocz¹tku
sezonu by³y zupe³nie zalane. W pobli¿u jednego z tokowisk znaleziono gniazdo z czterojajowym
zniesieniem. Gniazdo odkryto w œrodowisku bardzo podobnym do biotopu
lêgowego bataliona. Zarówno tokowiska, jak i gniazdo znajdowa³y siê w pobli¿u dróg
gruntowych.
Rycyk (Limosa limosa). Odnotowane zosta³y 40-42 pary lêgowe. Wiêkszoœæ ptaków
zak³ada³a gniazda na obszarach œwie¿o osuszonych po ust¹pieniu rozlewisk, na murawach
174