صحنه معاصر - ویژه‌ نامه هنر و سرمایه

صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ویژه نامه هبرنبرر و سرمایه
که گوسفندی را نشان می دهد،‏ گوسفند مرده ای در فرمالدئید،‏ و به عنوان هبرنبرر ارائه می شود،‏
آنگاه حبریبررت می کنم.‏
من فکر می کنم این یکی از نشانه های فساد است و مردم پول زیادی را بابت آن خرج می کنند.‏
انگلیسی ها ضرب المللممثلی قدبمیبممی دارند که می گوید:«جابىیبىی که چرک باشد مس هم هست.»‏ ‏[م:‏
جابىیبىی که کار کثیف برای ابجنبججام دادن باشد،‏ پول هم هست.]‏ در دنیای هبرنبرری سرمایه داری فاسد
که در آن فضولات هست،‏ پول هم هست.‏ بورژواها مثل ‏همھهممیشه از هر چبریبرزی پول درمی آورند!‏
ا گر هبرنبرر ‏بمنبممایانگر نوعی آینه باشد ‏‐که هست و جامعه بازتاب خود را می تواند در آن ببیند‐‏ پس
این بازتاب بسیار وفادارانه ای از جامعه ی بورژوای قرن ٢١ است.‏ این ‏بمنبمماینده ی ‏بجببجحران فرهنگ و
تبرنبرزل ‏بهنبههابىیبىی آن است.‏ اما حبىتبىی ‏همھهممبنیبنن هبرنبرر هم به ‏بجنبجحوی چبریبرزی به ما می گوید،‏ می گوید که فرهنگ ‏بجتبجحت
سلطه ی نظام سرمایه داری دیگر ‏بمنبممی تواند رشد کند.‏ این پیام و به دنبال آن وظیفه ای که
ا کنون به عهده ی پرولتاریا گذاشته می شود بسیار جدی است،‏ ‏همھهممانند وظیفه ی بورژوازی در
قرون ١٧ و ١٨، شامل پا کسازی ‏بمتبممام زباله های بر سر راه و آماده کردن راه برای نظام اجتماعی
جدید است.‏
این تنها یک مسئله ی اقتصادی نیست،‏ تا کید می کنم،‏ بلکه چون سرمایه داران ‏بمنبممی توانند از
پتانسیل عظیمی که برای رشد صنایع،‏ کشاورزی،‏ علم و تکنولوژی وجود دارد استفاده کنند،‏
این وظیفه ی طبقه ی کارگر است که کنبرتبررل جامعه را به دست بگبریبررد.‏ ‏همھهممبنیبنن که طبقه ی کارگر
قدرت را در دستانش بگبریبررد،‏ پتانسیلی نامجممجحدود برای رشد انسان بر مبنای اقتصاد برنامه ریزی
شده ی سوسیالیسبىتبىی پیش رو ‏بمیبممان پدیدار می شود.‏
این چبریبرزی است که برایش می جنگیم.‏ می جنگیم،‏ نه فقط برای رهابىیبىی اقتصادی پرولتاریا،‏ بلکه
برای روح نوع بشر می جنگیم.‏ برای جامعه ای می جنگیم که در آن توان بالقوه ی ‏همھهممگان بتواند
به طور کامل به فعل برسد.‏ و آزاد از وابستگی ‏بجتبجحقبریبررآمبریبرز به بردگی سرمایه داری،‏ بالاخره
می توانیم خود را در حد قامت حقیقی انسابىنبىی مان ارتقاء ‏بجببجخشیم و به سوی ستارگان دست یاز ‏بمیبمم.‏
در یک جامعه ی سوسیالیسبىتبىی مردم شهرهای زیبا می سازند،‏ با ‏بجتبجخریب هیولاهای زشت،‏ آلوده و
شلوغی که شهرهابمیبممان به آن تبدیل شده اند،‏ آن را از نو می سازند.‏ مردم می توانند و باید حق آن
را داشته باشند که در خانه های زیبا زندگی کنند،‏ و شرایط انسابىنبىی حقیقی ابجیبججاد شود که در آن
زندگی کنند.‏ زندگی روزمره در خانه،‏ ‏مجممجحل کار،‏ و حبىتبىی در خیابان ها زیبا خواهد شد.‏ معماری
!78