SZKOŁA PILOTAŻU PODSTAWOWEGO RODA MACHADO

LEKCJA 3: WZNOSZENIE
Podczas wznoszenia (zresztą podczas
zniżania również), procedurę przejścia
do lotu poziomego należy rozpocząć na
mniej więcej 50 stóp (15 m) przed osiągnięciem
zamierzonej wysokości. Ten 50stopowy
odstęp jest marginesem bezpieczeństwa
– zapas pozwoli wam na nie
przeholowanie, a późniejsze poprawki
będą zawsze mniejsze. W związku
z tym, jeśli podczas wznoszenia chcecie
wejść na wysokość 4000 stóp (około
1200 m), procedurę wyrównywania
powinniście rozpocząć, gdy wysokościomierz
wskaże 3950 stóp. W tym momencie
opuścicie dziób samolotu
i zmniejszycie kąt natarcia do wartości
jak w locie poziomym.
Rysunek 3-12.
Spostrzegawczy zaraz zauważą, że
nadal mamy moc maksymalną i jest to
sytuacja właściwa. Pozwalamy w ten
sposób rozpędzić się maszynie do prędkości
przelotowej, która zazwyczaj jest
wyższa od prędkości wznoszenia. Oczywiście
możecie chcieć lecieć z mniejszą
prędkością i wtedy należy zmniejszyć
moc do wartości przelotowej, powiedzmy
około 2200 obr/min.
Gdy samolot ustabilizuje się w nowym
położeniu należy przestawić trymer
(patrz rysunek 3-12).
Właśnie w ten sposób trzeba wykonać
ten manewr. Proszę, zapamiętajcie, że
sukces wykonania tego manewru ukryty
jest w rytmie walca. Tańczymy na trzy:
zmiana położenia (kąta natarcia), moc,
wyważanie trymerem. Zmieniacie kąt
natarcia waszego samolotu (13° i 80
węzłów dla wznoszenia). Następnie
konieczne jest danie pełnej mocy (zawsze
będziecie się wznosić na pełnej
mocy). I na koniec wyważacie samolot
przestawiając trymer i niwelując siły na
wolancie (ew. drążku). Zachowanie tej
kolejności: położenie, moc, trymer jest
tym maleńkim sekretem, który pozwala
wam na prawidłowe wykonanie manewru.
Szkoła pilotażu podstawowego | 46